Bu sabah gözlerimi açtığımda her zamanki gibi yer yatağının içindeyim.Yorganı tutup omuzlarıma doğru çekerken, bu yatak beni öldürecek diye düşündüm bir an. Gerçi çok eskiden, ta çocukluğumda da bu tür yataklarda yatardım ama o yıllarda odalar-
ın tabanına ya uzun uzun biçilmiş tahtalar döşenir ya da sokak aralarındaki satıcılar-
dan alınan sapsarı hasırlar serilirdi.Tahta döşenmişse ,hiç istisnasız her yer burcu burcu sakız kokardı tabii ve insan evin içinde geziniyorum diye, sabahtan akşama dek sakız kokuksu gibi gözüken derin bir ormanın uğultuları arasında gezinirdi.
Sayfa 11Kitabı okudu
Alain de Botton"un Felsefenin Tesellisi kitabından
Bazen karşımdaki kadın ve erkeklerle, küçük bir kızın oyuncak bebeğiyle konuştuğu gibi konuşuyorum. Küçük kız oyuncak bebeğin kendisini anlamadığını bilir, yine de bilinçli bir biçimde kendini aldatarak iletişim kurmanın keyfini yaşamaya çalışır.
İnsanları oldukları gibi kabul
Bir cinâyet filmi: “12 Eylül…”
“Our boys have done it production presented…”
12 Eylül bir cinâyet filmidir…
Bu filmde rol alan hemen hemen hiçbir karakterin, çekimler boyunca statüsünü bilmediği bir kadro tarafından çekilen ve ortasına kıpkırmızı kan lekelerinin düştüğü siyah beyaz bir cinâyet filmi…
Yönetmeninden senaristine, finansöründen
Öğretmenlik bence çok değerli ve üzerine titrenmesi gereken bir meslek. Bilhassa ilkokul çocuklarının öğretmeni olmak ayrı bir özeni hakediyor. Zira o çocukların karakterinin, özgüvenlerinin inşasını bu öğretmen grubu yapıyor. Küçük görünen şeyler o çocukların küçücük yüreklerinde büyük travmalara dönüşebilir. Hepsine örnek olunacak davranışlar ilmek ilmek işlenmeli. Okulu sevmeleri büyük oranda ilkokul öğretmenlerini sevmelerinden geçiyor :) ne yazık ki küçük kardeşim, ben ve ortanca kardeşim kadar şanslı değildi. ortanca kardeşimle her ikimiz de okulu çok severek ve derecelerle ilköğretimden mezun olurken küçük kardeşim çok talihsiz bir ilkokul hayatı geçirdi, okula her gün istisnasız her gün ağlayarak giderdi. hiç şaşmazdı bu. annemin neler çektiğini bir ben bilirim. Sınıfta öğretmen aşağılamasına maruz kalan ve çaresiz kalan bir çocuk düşünün... akranları tarafından öğretmenin ötekileştirmesi sonucu dışlanmış bir çocuk. Şimdi bu sevimli çocuk başka bir okulda yeni öğretmenler ve yeni arkadaşlarla 5. sınıfa başladı ve şuan eve gelince kuşlar gibi şen şakrak! Öğretmenleri ve arkadaşlarını çok seviyor, ve en önemlisi artık okula gitmek onun için bir ağlama sebebi değil. doğru bir iletişim ve güler yüzle bir çocuğu kazanıyorsunuz. işte bu kadar kolay.
