.. bir gün diyorum defolup gitsem bu diyardan
ardıma bile bakmadan.İnsandan yorgunum, ruhumdan yorgunum, en çok da kendimden yorguum. Nefes almanın gerekliligini bu günlerde cok sorgular oldum. Kendim için ne iyi, ne kötü bilmediğim bir dönemdeyim. Öylesine yaşar gibiyim gibi.. ötesi diyorum yıkıcı, üzücü, lanetli bir Andromeda gezegeni. çıksam çıkamıyorum, kalsam ruhum daralıyor. Halbuki ne güzel gülüşlerim var benim, bu gezegene rağmen. Ne güzel umutlarım var benim, yıkıcı bir ruha karşılık. Sadece şuan diyorum ki defolup gitsem bu gezegenden, olmadı artık bu dünyadan. Çünkü dayanacak gücüm kalmadı. Tek umudum tutundugum, tutkum olan kitaplar.. sadece istiyorum ki bir nefes huzur.. bırakın ya bana gülüşlerimi bırakın. İsyanım Allaha değil, kendime. Ne yapılıyorsa benim yüzümden. Nalet bir düşünce sistemine sigindigim yazgım. Olmasın, istiyorum. Bu an olmasın, bu gün olmasın, bu yıl olmasın. Sevgiler Wiss.