O zaman bu düşüncenin yerine, sırayla başka düşünceler çağırıyor, bunlarla bir dayanak noktası bulmayı umuyordu... Ölüm fikrini örten eski şekline dönmek istiyordu. İşin tuhafı, önceleri ölümü ondan gizleyen şeyler şimdi aynı etkiyi yapmıyordu.
Sayfa 57
Hiç kimse ona, kendi istediği gibi acımıyordu...
Sayfa 62
"Çay içsem, nasıl olur acaba, " dedi kendi kendine. "şey... getir bir çay bakalım!"
Sayfa 65
bunun anlamı neydi? Niçin?.. Olamazdı! Hayatın bu kadar anlamsız, bu derece çirkin olması imkansızdı. Gerçekten bu kadar çirkin ve anlamsızsa neden ölmeliydi, hem de ıstırap içinde?.. Başka bir şey vardı bunda...
birdenbire aklına : "belki de gerektirdiği gibi yaşamıyordum ben?" diye geldi.
Sayfa 74
Ne var ki her ölüde olduğu gibi, yüzü yaşarken olduğundan daha güzel, özellikle daha anlamlıydı.
Sayfa 16Kitabı okudu
Evlilik... öylesine beklenmedik, öylesine hayal kırıklığıydı ki... Karısının ağız kokusu, o şehvetli haller, yapmacıklık ! O ruhsuz işi, para hırsı, bir on, yirmi yıl hep aynı şey... Gitgide artan bir ruhsuzluk! "Tepeye tırmandığımı zannederken aslında bayır aşağı koşmak.
Sayfa 71 - İş BankasıKitabı okudu
Ya gerçekten de yaşamam gerektiği gibi yaşamadıysam, bilinçli seçtiğim yaşamım yanlışsa?
Sayfa 78 - İş BankasıKitabı okudu
bu ölüm tanıdığı biri ölen her insanda olduğu gibi, onlarda da gizli bir sevinç yarattı; çünkü ölen kendileri değil, bir başkasıydı.