Sevgili 1000 K ailesi.
Elimde okunmayi bekleyen pek cok kitap ve hepsini bir an evvel bitirmek istiyorum. Henuz almadigin ama icim icimi yiyen daha pek cok kitap var kitapcilarda. Sizlerden ricam listeyebir goz atip, icinden bir turlu cikamadigim 'nereden baslasam acaba?' soruma cevaben onerilerinizi rica ederim.
Buyrun henuz okumadiklarimin
İvan İlyiç’ i üzen bir şey daha vardı. O da kimsenin ona yeterince acımamasıydı. Çektiği onca acıdan sonra biri ona hasta bir çocuğa acır gibi acısın istiyordu. Çocuklar gibi sevsinlerdi onu, avutsunlar, okşasınlar, başında oturup ağlasınlardı…
İvan İlyiç'in Ölümü, Lev Nikolayeviç Tolstoy
Ne var ki, her ölüde olduğu gibi, yüzü yaşarken olduğundan daha güzel, özellikle daha anlamlıydı. Yüzünde,yapılması gerekenin yapıldığı, üstelik doğru yapıldığı anlatımı vardı. Bu anlatımda ayrıca, yaşayanlara bir sitem ya da anımsatma da vardı.
İvan İlyiç'in Ölümü, Lev Nikolayeviç Tolstoy
İvan İlyiç'in Ölümü
Üç gün korkunç acılar çekmek ve ölmek. Bütün bunlar her an benim başıma da gelebilir, diye düşündü ve bir an korktu. Fakat oracıkta, bunun İvan İlyiç'e olduğu, illa onun da başına gelmesinin gerekmediği ve gelmeyeceği; hem böyle yaparak kendisini kasvete düşürdüğü, Şvarts'ın yüzünden anlaşıldığı gibi bunları düşünmemesi gerektiğine yönelik sıradan bir düşünce imdadına yetişti nasıl olduğunu bilmediği bir şekilde. Böyle düşününce sakinleşti ve ölüm sanki sadece İvan İlyiç'e özgü, istisnai bir şeymiş gibi, ölümü hakkında uzun uzadıya sorular sormaya başladı merakla.