"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"
belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?
Hayat, çoğalan bir yığın ıstırap, daima artan bir hızla sona, en korkunç ıstıraba doğru tepetaklak inmektedir: "Ben de iniyorum."
Sayfa 78 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bütün hayatı düşününce gerçekten böyle oluyor.
Çocukluğundan uzaklaşıp bugüne yaklaştıkça, sevinçleri daha değersiz, daha kuşkulu bir hâl alıyordu.
Sayfa 74 - Can Yayınları- Nihal Yalaza Taluy
"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"
Ya, bütün hayatım gerçekten bir yanılgıdan ibaretse!
Sayfa 75 - KitapzamanıKitabı okudu
Yükseldiğimi sanırken bayır aşağı yuvarlanıyormuşum meğer.
Sayfa 66Kitabı okudu
Tepeye tırmandığımı sanarken yokuş aşağı gidiyormuşum.
Ben varken ölüm yok, ölüm varken de ben yokum.
Ya ölüm, nerde? İçinden hiç çıkmayan ölüm korkusunu aradı, bulamadı. Nereye gitmişti? Korku falan yoktu içinde. Ölümde yoktu çünkü. Ölümün yerinde ışık vardı.
- Ölüm bitti dedi içinden. Ben yokum artık.
Gücüm tükendi. Tam kıyısındayım artık uçurumun.