Featured İvan İlyiç'in Ölümü Posts

A.

@SPlath·

08 March 2023 14:29

Niye açıklama yapıyorum ki, sanki anlayacak!

Kitabı okudu

İvan İlyiç'in Ölümü Lev Tolstoy

Asyaa

@4sya·

04 March 2023 08:28

"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"

Sayfa 71 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviren: Mazlum Beyhan

İvan İlyiç'in Ölümü Lev Tolstoy

Reklam

Begüm Çakır

@begumcakir·

26 October 2022 22:03

Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?

Sayfa 71 - İş Bankası Kültür Yayınları

İvan İlyiç'in Ölümü Lev Tolstoy

Madam bovary

@M_Bovary·

20 January 2023 09:08

İmkansız olduğunu biliyor, ama yine de istiyordu işte.

Sayfa 57Kitabı okudu

İvan İlyiç'in Ölümü Lev Tolstoy

Saliha

@Salihaaydin·

26 September 2022 10:19

Niye açıklama yapıyorum ki, sanki anlayacak!

Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu

İvan İlyiç'in Ölümü Lev Tolstoy

Akademik Amele

@Bakinneokudum·

07 February 2021 19:13

104 syf.

· Kitabı okudu

9/10 puan verdi

Liked

İvan İlyiç'in Ölümü

Tolstoy, sen ne güzel kalemsin. Ölüme bu kadar yakın bir insan ancak bu kadar ustalıkla tasvir edilirdi. Kitap ince olmasına rağmen bitirince resmen irkildim. Gerçekten de hastalık gelmedikçe veya çevremizden birileri eksilmedikçe ölümün ne demek olduğunu hatırlamıyoruz, hatırlamak istemiyoruz. Kitaba geçecek olursak, İvan İlyiç başarılı bir aileden gelen başarılı bir çocuk. Kendi hayatını kendisi belirlemiş, hukuk eğitimi almayı tercih etmiş, her istediğini elde etmiş birisi olarak başarıdan başarıya koşmuştur. Hafif sızılarla başlayan ağrıları daha sonra şiddetlenmiş ve dayanılmaz acılara dönüşmüştür. Eserde ise ölüme karşı insanların kayıtsızlığı ve İlyiç'in ölüme yaklaştıkça hissettikleri konu edinilmiştir. Bir alıntı yapacak olursam '' Ölüm! Evet, ölüm! Hiçbiri bilmiyor, bilmek de istemiyor, acımıyor bile. Vur patlasın çal oynasın!'' İlyiç'in gittikçe ağırlaşan hastalığı ve çevresindeki herkesin yaşamına devam etmesi, bu durumun İlyiç üzerinde bıraktığı ruhsal ağrıların zamanla fiziksel acılarından daha çok acı vermesi... İlyiç'in son zamanlarında istediği yalnız kalmamak, çevresindekilerin özellikle de ailesinin önemsiyormuş yapmacık tavırlarından vazgeçmesi. ''Tıpkı çocukları okşayıp avutur gibi onu da öpsünler, sevip okşasınlar, başucunda gözyaşı döksünler istiyordu.'' Kitabın sonlarına doğru ise İlyiç yaşadığı hayatı daha çok sorgulamaya başlamış ama bu durumu düzeltmenin imkansızlığına üzülerek ölümü beklemiştir. Herkese tavsiye eder, iyi okumalar dilerim...