Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
— Niçin uyuyorsun?
— Vaktin nasıl geçtiğini bilmemek için.
Sabah olur, hayat yeniden gelir; heyecanlar, hayaller dirilirdi.
Gençlik döneminde insan her gördüğünü dost sanır, her rastladığı kadına aşık olur, hemen evlenmeye kalkar, bazen de evlenip ömrü boyunca pişmanlık çeker.
"Düşünmek için kalpsiz olmak gerekir, sanıyorsunuz. Hayır, düşünmeyi besleyen sevgidir. Düşen adama el uzatın, mahvolan bir adamın haline ağlayın, onunla alay etmeyin. Sevin onu! Onda kendinizi görün ve ona kendinizmiş gibi bakın."
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 30. BasımKitabı okuyor
"Ne mümkün aşkı akılla yenmek..."
Sayfa 22 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 30. BasımKitabı okuyor
"Ah Yarabbi! Ne budala insanlar var! Evleniyorlar."
Sayfa 18 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 30. BasımKitabı okuyor
Yalnızca aşk değil, hayatta her şey öyledir. İnsan her şeyi hatadır diye kendinden uzaklaştıracaksa hata olmayanı ne zaman bulacak?
Sayfa 332
Bedenim sebepsizce ağırlık oluşturuyor. Bir kaç adım atarken hal kalmıyor gurur yaparcasına hayatı düşünüyorum. Düşünmek duygulara mı bağlıdır? Yoksa duygularmı düşünmeye mi bağlıdır? Hayır sevgiyi bilmek için anlamak için düşünmek gerekir. Ama sevgiden anlayanın duygusu yoktur . Hepsi yalnızca yalın ayak insanlarıydı. Yapmayın bunu yardım edin sevin sayın ! Yeterki kayıtsızlığı olan şu hayatta duygusuz merhametsiz kalmayın...
Sayfa 632
Hiçbir şeyden umudu kesmemeli. İnsan kendini bir bıraktı mı yandı!
Sayfa 42 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
‟Ya ben yaşadığım hayatı anlayamadım ya da bu hayatın hiçbir değeri yoktu. Daha iyisini de bulamadım, göremedim, kimse de göstermedi.ˮ
İvan Gonçarov, Oblomov
Aşkta yaraşırlık, gözü kapalı ve içgüdüsel bulurdu kendini. Bu körlükte ve kendini kaybedişte de mutluluk yatardı.
Siz artık aşka değil, aşkın hayaline, kendi yarattığınız bir kuruntuya bağlı kalıyordunuz.
"Ne için,kim için yaşayacağım? "dedi.
"Neyi arayacağım ? Düşüncemi, niyetimi neye yönelteceğim?
Hayatımın çiçeği soldu benim, yalnızca dikenleri kaldı."