İçinde bulunduğumuz düzeni ne de güzel anlatmış...
--Daha değil. Merak etme, açlığa alışacaksın. Her geçen gün miden daha da küçülüyor, ondan acıyor: küçülüyor işte. Küçülebildiği kadar küçüldüğünde, yediklerin yetecek.
--Ama hiç gücüm kalmadı. Ayağa zor kalkıyorum. Her şey zor geliyor.
--Güçlü olan benim. Senin tek yapman gereken şey dişini sıkmak. Birşey olursa, üşürsen, korkarsan veya bize bir hayvan saldırırsa, ben seni koruyacağım. Ben senin abinim.
Sayfa 22Kitabı okudu
“vahşetler pay edildiğinde sevgi sessizlik yemini gibidir.”