Artık insanların adaletsizliğine şaşmaya başlıyorum...
«Çiçekler her bahar yenileniyor, ama mutluluk geri gelmez bir daha...»
Reklam
...düşüncelerim karmakarışık, bir tembellik ruhumu zincire vurdu, kendimi anlamaya gü­cüm yetmiyor. İnsanları da anlıyamaz oldum, kendimi de...
...insanlar, gereksiz sözler, bir yığın budalaca soruya karşılık vermek zorunluluğu —doktor yordu beni bütün bunlar, hasta etti...
İşte hayat... İnsan hayatı tıpkı tarlada açan bir çiçeğe benzer: bir katır gelip yiyiverir onu, çiçek sizlere ömür...
Sonuç olarak, 1880'li yıllar Rus işçileri arasında son derece sınırlı marksist propaganda çevrelerinin kurulduğu yıllar oldu: Ge­nel olarak bu yıllar karanlık dönem olarak hatırlanır. '80'li yılların devrimcisi' hayal kırıklığına uğramış, ümitsiz ve aylaktır. Bu tablo edebiyatta Çehov'un eserlerinde ifadesini bulmuştur. Vanya Dayı İvanov ve diğer karakterler hep bu kederin, küçük ve önemsiz işle­rin görünümleridir.
Sayfa 41
Reklam
529 öğeden 351 ile 360 arasındakiler gösteriliyor.