Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
İbrahim Varol
@ivarol_73
Kalbimi canlı tutan, rengarenk bir sessizliktir
Edebiyat
YYÜ
74 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Bir şeyi gerçekten istersen" demişti yaşlı adam "Onu gerçekleştirmen için bütün evren işbirliği yapar.
Dîcle Sürgünü
Madem karanlık yuttu bizi
Kalmasın hiçbir yerde ayaklarının izi
Dicle nehrinin kutsal balığına gidiyorum
Beni yut diyecem, korkuyorum
Yeryüzüne çıkarsam kırılırım
Lav olur akar
yanarım
Zelzel olur çıkar
Sararım
karanlığa saklanmak istiyorum
Tufan kopsun
Yeryüzünde
Nasıl olsa sen yoksun
Yüreğimde
Madem karanlık tuttu bizi
Zemzemle yıka kömürden kara kalbimizi
Sonra Nuha gideceğim
Al beni de yanına sulha çıkacağım
Varacağım yeryüzünün sultanına
İki çift sözüm var ona
Ey sultanım:
Madem ki sen bensin bende senim
Niceye şu senlik benlik ?
2023 okuma hedefini ekledi.
2023 OKUMA HEDEFİ
0/12 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
12 kitap
0 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
304 syf.
·
Puan vermedi
Bir kitabı okumayı düşünüyor
"Okuyup anlamak, bilmek gerek. Çünkü insan en çok bilmediğine düşmandır."
#RasimÖzdenören Allah rahmet eylesin 🌿
Geceleri derin, boş bir uykuya gömülmeden az önce, varlığım iki dünyanın sınırında dalgalarda çırpınırken, hülyalara dalıyordum. Bir anda kendiminkinden farklı bir varlığı aşıp geçiyordum. Bir başka hava soluyor, kendimden kaçmak, kaderimi değiştirmek ister gibi uzaklara gidiyordum. Ancak gözlerimi yumunca gerçek dünyam çıkıyordu karşıma. Bu hayal görüntü, kendi özel hayatını yaşıyordu. Dilediği gibi yok oluyor, yeniden ortaya çıkıyordu. İrade min dışındaydı olanlar.
Her şey tekrar sessizliğe, karanlığa gömüldü. Lambamı yakmadım, karanlıkta oturmak hoşuma gidiyordu. Bu her yere, her şeye sızan koyu, akıcı maddeye alışmıştım. Kayıp düşüncelerim, unutulmuş korkularım, beynimin hangi köşesinde gizlendiklerini bilmediğim hayallerim, karanlıkta canlanıyorlardı.
Bilmiyorum, odamın duvarlarında nasıl bir zehirli etki var ki, düşüncelerimi zehirliyor.
Ölümün varlığı bütün vehim ve hayalleri yok eder. Bizler ölümün çocuklarıyız, hayatın aldatmacalarından bizi o kurtarır.
Düşündüm: "Gökte herkesin bir yıldızı olduğu doğruysa, benimki çok uzakta, karanlık ve pek önemsiz bir şey olmalıdır. Belki de benim hiç yıldızım yok!"
YKY