Doğan hızlan, Cemal Süreya üzerine
İnişli çıkışlı, engebeli insan ilişkileri görünürdü dostluk grafiğinde. Alıngan, kırılgan, kin tutmayan, çıkarsız, ivazsız garazsız bir dost. Yok, araya düştüğüm portre notları bitmedi... Yokuş yorgunuyken gelip de yayınevinde oturuşunu. Gözlerinden belli olan kızgınlığını. İhmal edildiği duygusuna kapıldığındaki tedirginliğini. İnandıklarındaki inatçılığını, bağışlamaktaki hercai gönüllüğünü. Bölüşülen kalabalık gecelerin anlatılmadıkça artan güzelliğini. Bir yediveren güle benzeyen imzasını. Her şeye direndiğini, sadece şiire teslim olduğunu. Taşıdığı şiir flamasının üstünde yalnız kendi isminin değil, başka şairlerin adının da bulunduğunu, gizli bir Zümrüdüanka olduğunu yakın dostları hâlâ sevgiyle hatırlar.
"Nimetlerin en mühimi de muhabbet nimetidir. Garazsız, ivazsız sevmek."
Sâdettin Ökten
“Nimetlerin en mühimi de muhabbet nimetidir. Garazsız, ivazsız sevmek.”
Sadettin Ökten
"Her işin ivazsız olanı güzeldir. Huzur ve mutluluk ivazsızlıktan doğar."
Aşkı ümitsizce seven bir insan için uykuda veya dalgınlıkla unutularak geçirilen her saat bir suç, bir ayıp, bir günahtır. Eğer evren devamlı bir harikulade keşifler olanağı ise, eğer hayat durmayan bir mucize ise, eğer aşk, garazsız ve ivazsız aşk, insana yakışan tek uğraşı ise kayıtsızlık ve unutkanlık, ruha ve Tanrıya karşı işlenmiş ödenmez birer suçtur. Fakat bu içten yanış beni yavaş yavaş bitiriyor, öldürüyor.
Her işin ivazsız olanı güzeldir. Huzur ve mutluluk ivazsızlıktan doğar.