Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
Ben bilmek istiyorum; gerçekten de yaşamak dediğimiz şey şu bir avuç yerde yaşlanıncaya kadar dolaşıp durmaktan mı ibaret; yoksa dünyada başka şekilde yaşamak da mümkün mü?
“Her an ölümle yüz yüze kalabilirim. Ama yaşayabildiğim sürece ölümü karşılamaya gitmem gerekmez. Bir gün ister istemez ölümle karşılaşacağım; bu önemli değil. Önemli olan benim yaşamamın veya ölümümün başkalarının yaşamını nasıl etkileyeceği....”
Ne kadar su çıkarabilir bir baba lekesini kendi kızından... Tanıklık yapar mı şimdi o yatak Ne bileyim perde işte, halı, yastık, karyola Sır verir mi evlerin karanlık köşeleri Konuşur mu duvarlar, ahır içleri Bir tanık istiyorsan iyi bak gözlerime... "Sus" diyordu "sus" Üstümde ağır gövde, çırpınan iki bacak Öyle cılız, öyle güçsüz, öyle zavallı Tükenmiş nefes nefes, "sus" diyordu "sus" "Yol olanın yolcuları çok olur." Ne bayramlar sevincimin sabahı Ne bir hayal yarınlara hevesli Ne ilk aşk hatırası kalbimin bir yerinde Ne çocuk oldum, ne genç kız Hiçbir şeydim hiçbir şeyin içinde Bir babanın altında bir cesettim bay hâkim Bir tanık istiyorsan iyi bak gözlerime..
Suna Aras
"Kardeşini Doğurmak"
Sayfa 181 - Doğan Egmont Yayıncılık ve YapımcılıkKitabı okudu
Yavru kurbağalar bir ağızdan: - Biz cahil miyiz yani?
Balık: - Cahil olmasaydınız, dünyada birçoklarının kendilerine göre bir güzellikleri olduğunu bilirdiniz. Adınız bile size ait değil!
