Kitaplığımdan bir dönem uzak kalmak zorunda kalmıştım eve gider gitmez okuyacağım kitaptı ve evime geldim okudum. Okumakla kalmadım sarsıldım bir kadın olarak kızdığım,en çokta üzüldüğüm yerler oldu. Beğendiğim bir kadının istediğinin sorulmadığı, sınıflara ayrıldığı, konuşmanın yasak olduğu bir kitap. Kitapta bir grup var ki sadece doğum yapmak için var. Bir kadın rahmi var diye o evden bu eve gönderilmesi ve en acısının bunu normalleri olarak kabul etmeleri. Eski hayatlarındaki davranışlarını yanlış bulmaları. Kitap benim hayati sorgulamamı da sağladı. Yaşadığım kesimde çok fazla açık ve kapalı kadın ayrımı var. Ben bu düşünceyi yıkmaya çalışırken böyle bir kitap okumam tevafuk olmalı. Kitapta da buna benzer bir sey var eski yaşam ve yeni yaşam. Eskiden normal kabul ettiklerini şımdı günah saymaları oysa bunu yaşayan aynı beden. Tek beden iki farklı zihin. Kitabı bitirdiğimde ben ne okudum ya diyip üzerine baya düşündüm. Komutanların illagal de olsa istedikleri hayati yaşayıp Eşlerine yakalandıklarında tüm cezanın Kırmızı Damızlık Kıza kesilmesi çok adiceydi. Kitap sorgulatan bir kitap ben beğendim okunması gereken bir kitap. Özlemini çektiğime değdi. Bu kitap özgür ruhlu, kanadı kırılmamış, kanadı kırılmışsa da o kanatlara şifa olacak kadınlara gelsin.
CANIM KADINLAR IYI KI VARIZ
Thus Spoke Zarathustra
Başlarda beni sıkacağını düşündüğüm bu kitap sonrasında fazlasıyla sardı. Devrim konusu aslında hiç devrim bile olmayan ve sadece devrim düşüncesiyle yanıp tutuşan bie avuç madencu hakkındaki bu hikayede o kadar iyi işlenmiş ki,
