İyi Geceler Zırvası
Hayaller kurmadan, gecenin sessizliğinde bir-iki demlenmeli insan,
Gözleri akarsu misali önüne ne katarsa sürüklemeli,
Hiç bakmamalı ardına, unutmalı yaşananları,
Gönül beziyle silip temizlemeli, hiç vazgeçmemeli mesela,
Bir fırtınada aramalı,
Nisan akşamında,
Temmuz sıcağında,
Aralık karında…
Ve susmamalı hiçbir zaman, ardında kalanlar gibi, başkalarının ardında kalmamak için…
Taşırmamalı boyasını, fırçasından çıkan hiçbir darbede,
Ağlatmamalı kimseyi, sukuta izdivaç ettirerek…
O çılğın karanlıklarda tek başına bırakmamalı,
Harap olan hiçbir duyguyu yaşatmamalı mesela…
Leyla ile Mecnun gibi olmamalı ve ya Kerem ile Aslı yahut Ferhat ile Şirin gibi…
Kendi hikayesinin kahramanı ve kendi kitabının sayfaları olmalı, yazdığı her kelimede aramalı içini sıkıştıran o karanlık boşluğun sebebini…
-H.A-
İyi Geceler Zırvası
Geçmişin o tozlu raflarında, nesli tükenmeye yüz tutmuş hayallerimin, yıpranmış sayfalarında koşuştururken, aradığım umut dolu gözler, yanıp tutuşan yüreğimin sesi olup çıkmıştı...
Ama yine gecenin karanlığıyla yok olup gitti...
-H.A-