Demircinin Oğlu
"Hayır, hayır, doğru değil! Babam, beni hiçbir zaman dövmez." diye haykırırken sesi titriyordu. Oysa bütün ders süresince gözyaşları sırasının üzerine damlıyor ve birisi kendisine baktığında, üzüntüsünü belli etmemek için gülümsemeye çalışıyordu. Precossi' yi evime davet edeceğim, ona kitaplar vereceğim, onu neşelendirmek için evi altüst edeceğim, ceplerini meyvelerle dolduracağım. Bu kadar iyi kalpli ve her güçlüğe dayanan bu mert çocuğu bir kez de sevinçli ve güleryüzlü görmek istiyorum.
Sayfa 93Kitabı okudu
"Zavallı Precossi, öyle iyi kalpli ve öyle cesur ki!"