Düğün Deyince...
Evlendikleri günden beri neredeyse her hafta gelinlikli fotoğraflarını yayınlayan bu kadınlar, "acaba o gelinlikleri gi yebilmek için mi evlendiler?" diye düşünüyorum bazen. İtiraf etmeliyim ki, başkalarının hayatları hakkında en ufak merak beslemeyen ben, "Bu insanların evlilikleri acaba gerçekten iyi gidiyor mu?" diye geçiriyorum içimden. Dışarıdan göründüğü gibi "önce/sadece ben" duygusu taşıyan evlilikler mi bunlar, yoksa evlenince kendilerini tamamlanmış hissettikleri için mi daima bunu görüntüleme ihtiyacını duyuyorlar?
Sayfa 113Kitabı okuyor
TOZLU SAHİFELERDEN ÇIKIP YÜREKLERE YERLEŞEN KAHRAMAN: KÜR ŞAD (BOZKURTLARIN ÖLÜMÜ)
Olay Örgüsü
İncelemeye geçmeden önce romanın genişçe bir özetini vermek faydalı olacaktır.
Olay 621 yılında, bir yaz gecesi başlar. Yüzbaşı Işbara Alp'ın buyruğundaki Gök Türk erleri bozkırda uyumaya çalışmaktadırlar. Ertesi gün Çin'e akın
Günaydınnnnn :)))
Sabah kalktığımdaki uyanış modum "Yine mi yeni bir gün?" Ne kadar çabuk tüketiyoruz bu stoku, değil mi?
Neyse, gelsin yeni gün! Belki bu sefer yanlışlıkla bir şeyler yaparız! Gelecek için umutluyuz tabii, çünkü geçmişteki hatalarımızın uzun vadeli kiralık olduğunu biliyoruz.
Yeni gün, yeni bir şans demek diyorlar
“Hayatımda iki büyük kaza geçirdim Diego. Tramvay ve sen. En kötüsü de sendin..”
“Şey… Bunu yazmasak mı acaba Frida?”
“Dediklerimi yaz sen… Evet en kötüsü de sendin. Seni sevmeye başladığım o günden beri acı çeken yüreğim var. Beni anlamadın demeyeceğim, beni anladın. Zaten en dayanılmaz acı buydu. Sen beni anladın ve anlamana rağmen canımı yaktın. Başıma gelen en iyi şeyse, acı çekmeye alışmaya başladım…”
“Frida! Mektubu sonraya bırakalım istersen he? Biraz kafanı topla. Belli ki Diego’yu hala unutamamışsın sen..”
Kavin...
Bazı kitaplar, anestezi vermeden açık kalp ameliyatı yapar. Kavin ’in yaptığı da tam olarak bu!
Sevgisizliğin belki de hayatımızdaki en büyük travma olduğu, bir de sevgiyi anne tarafından alamayınca neler yaşayabileceğimizin en büyük göstergesi 
Kavin . Yoğun duygular silsilesi oluşturan karakterler sanki hepimizin içindeki seslerden oluşan
Dominion İncelemesi
Açık konuşmak gerekirse bu sene içinde okumayı planladığı kitaplar arasında 
Dominion en çok merak ettiğim olanıydı. Zira kitabın konusu benim en çok merak ettiğim konuydu: Hristiyanlık Dünya’ya nasıl hâkim oldu? büyük bir hevesle okumaya başladım ancak sonuç bir hayal kırıklığı oldu. Kronik Kitap özellikle tarih alanında çok iyi kitaplar basan
Keman
KEMAN
Derin bir uykudan uyanır gibiydim. Gözlerimi açmadan evvel iyice kendime gelmeyi bekledim. Etrafa bakındım. Bulunduğum yer tanıdık değildi. Neredeydim? Ne olmuştu bana? Bir türlü çözemiyordum. Yattığım yatağın hemen yanı başında bulunan pencere bir koruluğa bakıyordu. Ama ne ev ne de bu koruluk bana aşinaydı. Karnıma bir sancı girince
İnsanın kendisini dinlemesi çok güçtür. çünkü bu sanat ,modern insanda pek Ender rastlanan bir başka yeteneği ,kendi kendisiyle yalnız kalabilme yeteğini gerektirir .biz gerçekten yalnız kalma korkusuna kapılmış bulunuyoruz. en sudan ve giderek en iğrenç beraberlikleri, en anlamsız etkinlikleri bile ,kendi kendimize yalnız kalmaya yeg tutuyoruz. kendimizle yüz yüze kalma olasılığından korkar gibi görünüyoruz bu acaba Kendi kendinize kötü bir arkadaş olacağını duygusundan mı doğuyor? öyle sanıyorum ki Kendi kendinize yalnız kalma korkusu, daha çok bazen çok iyi tanıdığımız ,ama bize öylesine yabancı birini görmenin bize yarattığı dehşet de kuşatılmış bir utanç duygusudur.
Bu kuşun başına ne gelmiş olabilir ve profesyonel bir yardım nasıl olurdu?
1-2 gün önce kardeşim bu kuşu bulup bize balkondan verdi. Gözleri ve sırt kısmı dışında her yeri ağda gibi bir yapışkana bulaşmıştı.
Görünce şaşırdım ve korktum: tutarken ya zarar verirsem veya ani hareket yapar da korkup ya istemeden bırakırsam vs. diye ama yanimdakilere bakınca benim tutmam gerektiğini anladım ve dikkatli ama seri bir şekilde