Lacivert gece, kırık bina, Galatasaray, şükrü ve kitaplar
Akşam oluyor, açık balkon kapısından odaya giren soğuk hava kollarıma çarpıyor. Hoşuma gitti bu durum. Sanki soğuk havaya kafa tutmuşum. Esersen es bak üşümüyorum işte. Bu aralar kafa tuttuğum olaylar artıyor. Yaşama inat ediyorum sanki. Hayır böyle yasanilmaz bak böyle de yapabilirim. Kadere karşı gelmek gibi... Ben istedim bunları oysa ki. Ama
İyi akşamlar
Şöyle karşılıklı oturup da kahve eşliğinde muhabbet etmekten çok keyif alacağın kişi kim olurdu??☕️☕️
Bu uygulamada benim o kadar fazla ki unuttuklarım olursa küserler mi acaba diye etiketlemeyim..😊
youtu.be/K9JzxiAcMek?si=...🌹🌹
"Legolas haklı, dedi Aragorn sakin sakin. "Yaşlı bir adama habersizce, meydan okumadan, bu şekilde vuramayız, ne kadar korku ve kuşku içinde olsak da. izle ve bekle!"
Tam o sırada yaşlı adam adımlarını sıklaştırarak şaşırtıcı bir hızla taş duvarın dibine geldi. Sonra onlar kıpırdamadan durmuş aşağıya bakarken o da aniden yukarı
Sevdiklerimizin değerini bilelim:(
(okumak isteyenler için çok uzun ama duygusal bir metin bırakıyorum buraya -bendenizden-)
(Askerden dönen Necmi'nin annesini kaybetmesi üzerine arkadaşına bunu anlatması)
Necmi başını büküp olayları tek tek anlatmaya başladı. ‘Valla devrem ne sen sor, ne ben söyleyem. Bizimkiler de bilmez ama benim sonum yakındır. Benim Valideyi hatırlar
GECE YARISI KAPIMA KERTENKELE BIRAKAN GİZEMLİ YARATIK
Gecenin bir yarısı, tek odalı odamda yatağımda uzanmış, uyku tutmayan gözlerimle telefonumla dünyadaki gelişmeleri takip ediyordum. Derken kapıdan gelen sesler dikkatimi çekti. Miyavlayan bir kedi sesi. Üstelik tam da kapımın önünde. Kapıyı açtım ve karşıma tanıdık bir sarı renk çıktı: Sarı Dişi! Birkaç günde bir uğrayan, ofisin önünde arada bir
Niye kimseyle muhabbetimiz yok neden bu ıssız adam rolleri
Şöyle bi geriye dönüp bakıyorum ömrümede slm bile vermeyi haram saymam gereken tiplere hayatımız yer verip umut bağlamışız. O kadar pis o kadar rezil zihinlerden medet ummuşuz. Düşünüyorum günahkarız da bu tiplerle bu zihniyetlerle muhattap olacak kadar ne günah işledim acaba kabeyi mi yıktım, kuranı mı değiştirdim. Bilemedim hangi günahın bedeli bu kadar ağır. Kabul ediyorum ne çok iyi bi insanım nede öyle bi alameti harikam yok. Öyle çok iyi insanları da hak etmemişimdir ama gerçekten bu güne kadar ki muhattap olduklarımla da cezalandırılacak kadar kötü değilim. Şimdi kestim herkesten herşeyden umudu. Herkes kendi gibi olanla sınav olsun ama yinede insan selam bile vermeye tenezzül edilmeyeceklere harcadıpı gençliğine üzülüyor. Tek şükrüm aptallığımı ileri götürüp de onlardan biriyle evlilik vs gibi bi geri dönüşü olmayan cehenneme atmamışım kendimi. Züğürt tesellisi de olsa buna da şükür. ilk defa 3, 4 yıldır huzurum var. Pişmanlığımın gölgesinde.
