YANILGI
Mal, mülk ve para kazanma hırsına kapılmış insanlara şaşırırdım eskiden. Ölümlü dünyada aşırı hırs ve mücadeleye gerek var mıydı? İyi şartlara sahip olmak güzel. Daha iyisi var, en iyisi var. Hepsine ulaştık. Çocuklar ve torunlar için kazanmaya devammış. Yanılmışım.
İnsanlar sınırlı bir yaşamı olduğu için her şeyi dolu dolu yaşamak istiyormuş. Daha fazla parayla birlikte daha fazla tatmin ve zevk... Daha fazla üstünlük kurma... Daha fazla beğenilme... Daha fazla mutlu olma... Daha fazla gizli ve yasak iş çevirme... Daha fazla rol ve hile yapma... Ömre bunlar sığdırılmak isteniyormuş. Hayatı doğru anlayamamışım. Yanılmışım.
ÇIĞLIK
Hayalimde daimi bir elem ve kırıklık
Vücudumda dahili, kapanmaz bir cızık
Eğlenebilir miydim, atar mıydım çığlık
Laf atamazdım, çalamazdım bile ıslık
Hiçbir gizli yanım yoktu, hayatım apaçık
İsterdim az dolaşmak, göğsüm kabarık
Yıllar, aylar, haftalar, günler hep ardışık
Dokunmayın, bozulmamış düşler yanık
(Yazı Makinesi / 29.5.2021)
“Yile, dediklerimi unutma sakın, çeliğin iyisi bıçağın kesen yüzeyinde kullanılır, sapında değil," diye bağırdı.
Sayfa 188Kitabı okudu
Kendime şunu öğrettim: düşünmemek ve daha da iyisi -hatırlamamak. Zaman daha çabuk geçiyor.
Sayfa 709 - Alfa Yayınları Ciltli 1. Basım 2022 Çeviren: Sabri GürsesKitabı okudu
İnsanlara kızmama imkân yoktu, çünkü insanların en kıymetlisi, en iyisi, en sevgilisi bana en büyük kötülüğü etmişti; diğerlerinden başka bir şey beklenebilir miydi? İnsanları sevmeme ve onlara tekrar yaklaşmama da imkan yoktu; çünkü en inandığım, en güvendiğim insanda aldanmıştım. Başkalarına emniyet edebilir miydim ?
Sayfa 154Kitabı okudu
İçimde özlemini çektiğim şey arzulardan ziyade, arzulama arzusuydu; daha güçlü, daha bağımsız, daha tutkulu, daha doyumsuz istek duyma,daha yoğun yaşama, belkide acı çekme ihtiyacıydı.
...
Varoluşumdan bütün çelişkileri uzaklaştırmıştım ve bu çelişki yokluğu canlılığımı söndürüyordu. İsteklerimin giderek daha da azaldığını ve zayıfladığını,duygularıma bir tür donukluğun yerleştiğini görüyordum; belki de en iyisi şöyle ifade edecek olursam, bir tür ruhsal iktidarsızlık ve yaşamda tutkuyla yer alabilme yetersizliği hissettiğimi söyleyebilirim.
Sayfa 7
İnsanları nankör yapan çoğu zaman biz kendimiziz; karşılığını veremeyecekleri bir armağan sunup, bizim için en iyisi olacakmış gibi hareket ederiz.
Seneca