Gecenin derinliklerine dalarken ruhu pişmanlık ve utanç kaplar. İyiki de böyle.
Geceye
Ne oluyor ne bitiyor bilmiyorsun.
Sadece biçilen rollerde mütemâdiyen ilerliyorsun,
Gidiyorsun, gidiyorsun ucu gözükmüyor yolun, ama yinede gidiyorsun,
Bazen arkana dönüp 'iyiki gelmişim' diyorsun,
bazen onca yolu gerisin geri dönüyorsun.
İmtihân da budur ya işte ;
gitsen de dönsen de sabırla karşılamak!
Yolun güzelliklerini görmek yoksa güzellik, o yola güzellik ekmek!
Varsa ayağına batan çalı çırpı, onları inceden inceye toparlayabilmek.
Taşları silmek ve süpürmek...
Belki de,
yılmadan tekrar ve baştan başka bir yolda ilerlemek,
yolunu çiçekli bir bahçeye çevirmek...
Herkesin yolu kendine,
Herkesin yolu önce kendi içine... 🌸
Böyle bi platform iyiki var, yanımda okuyacak kitabım olmadığı zamanlarda bile açıp kitap incelemelerini okumak yorumlara bakmak 10/10 aktivite oluyor bana