Bu sabah yatağımdan yüzümü kaplayan koca bir şişlikle uyandım. Şu an yemek yemekte, konuşmakta, nefes almakta büyük bir zorluk çekiyorum. Bu da yetmezmiş gibi göz kapaklarım da şişti. Tam anlamıyla bir şeylere odaklanıp bakamıyorum. Ve maalesef bu acılarımın tüm nedeni doktor ihmali ve uyguladığı yanlış tedavinin sonucu.
Aslında tam iyileşiyorum derken acıyla gelen bir hayal kırıklığı benimkisi. Kendimi bildim bileli baş etmeye çalıştım bu sorunlarla fakat artık çok yorgunum. Bunca acıyı taşıyacak gücü kendimde bulamıyorum. Her an kötü bir şeyler olacak korkusuyla geçip gidiyor günlerim 😔
Bir çok insanın kafasını karıştırıyorum, çünkü;
hüzünlü bir ruhum, neşeli bir kişiliğim var.
Korkunç derecede güvensiz hissetmekten inanılmaz derecede kendimi güvende hissetmeye geçebilirim. Çok seviyorum ama zaman zaman
kalpsiz hissediyorum. Dışa dönük biriyim ama yalnız olmayı tercih ediyorum
Aynı anda hem iyileşiyorum hem acı çekiyorum.
Bu çok garip ve ıstırap gibi..
youtube.com/watch?v=uWP9Nv6...
Ben işte o tutunmak zorunda olduğum canım kendimi, içimde bir devlet hastanesine yatırdım.
İmkânları çok gelişkin olmasa da iyi kötü tedavi oluyorum. Kalbim hâlâ cılk yara ama her gün antibiyotik veriyorlar, iltihabın bir vadede kuruyacağını umuyorum. Bazen insanlar niye aniden sessizleştiğimi soruyorlar. Bilmiyorlar ki, o anda yorgun ve sinirli bir hemşirenin çok acıtarak taktığı serumumu alıyorum.
Kendimi tıbbın kollarına bıraktım, gıkımı bile çıkarmıyor, çaktırmadan iyileşiyorum Osman.