"sanırım artık iyileşiyorum. Kuyruğu kesilmiş bir kertenkele gibi hissediyorum ve şimdi o şey yeniden büyüyor. Eskiden olduğum kişiden utanıyorum... "Hepimiz eskiden olduğumuz kişiden utanırız."
Bunca düzenli bir dünyadan korkulurmu hiç! İyileşiyorum galiba...
Sana dua edebilmeyi unutturma bana Allah'ım..
Ben en çok senden isteyebilmeyi seviyorum
Sen nasip etsende etmesende ben.. İsterken bile iyileşiyorum…
Yaramın yarana denk gelen yerinden sev beni. Ne zaman gülüşüne denk gelsem iyileşiyorum yavaş yavaş. Açılan her yaramda artık çiçekler açılıyor. Gülüşlerin hayallerime değsin. Değsin şunca yaraları almış olmama seni sevmek.
Sayfa 80 - Olimpos Yayınları, İlk Baskı
Bir Yudum Kitap
Günaydın. Knut Hamsun bir başka kitabında şu tuhaf gelgitlerimizi ne güzel anlatıyor: "İnsan gönlü böyledir işte: Başka vakit herkes beni kendi halime bıraksın isterim, şimdiyse bu ikisinin bana aldırmayışları gücüme gitti nedense." Nedense neden sevgili okur. Gönül de bizim, ömür de bizim. Kime ne? Var olun.
Knut Hamsun -