Bazen nelere sahip oldugumuzu unutuyoruz. Başkalarına bakarak, kendimiz için kıyaslar oluşturup, sahip olduklarımıza sevineceğimiz yerde, sahip olmadiklarimiza üzülüyoruz.
1.Başkasına olan bir iyilik, bize de iyiliktir; başkasına olan kötülük bize de kötülüktür. Bu nedenle, iyiliği sevmek ve kötülükten kaçınmak gerekir.
2.Yaptığımız işler, çevremizde sevinçler ya da acılar olarak yankılar uyandırır, bu durum bize vicdan görevlerini duyurur.
3.Bağlılık, bizi başkaları için hoşgörülü yapar. Çünkü, başkalarının kusurlarında bizim de istemeyerek çoğunlukla birlikte suçlu olduğumuzu gösterir.
Özet olarak, bağlılık, "herkes kendi için" yerine "herkes herkes için" düşüncesini koyar. Bu düşünce, sosyaldir, ulusaldır, geniş ve yüksek anlamıyla insancıldır.
"Birinin bize iyilik yapmadığını fark ettiğimizde hiçbir şekilde o insanın yanında kalmak ve kendimizi bu yıkıcı etkiye maruz bırakmak zorunda değiliz"
BARIŞ
Çocuğun gördüğü düştür barış.
Ananın gördüğü düştür barış.
Ağaçlar altında söylenen sevda sözleridir barış.
Akşam alacasında, gözlerinde ferah bir gülümseyişle döner ya baba
elinde yemiş dolu bir sepet;