Izdırap Duyanlara Ne Mutlu...
- "Batın yolu kahramanlarına dil uzatan ve tasavvufun Şeriat'ın içyüz, takva, hakikat, kısacası derinlik buudu olduğunu anlamayan vicdansız mankafalar bir yana, "ölmeden önce nefsi hesaba çekmek" davasına misal en büyük ölçülendirmelerden birini hatırlatalım:
"Kendinde olmak küfür, kendinden geçmek iman!"
Bu dilden anlayıp vicdanı kanayan ve hiç olmazsa "biz de insan mıyız?" diye ıstırap duyanlara ne mutlu!..
Sayfa 63 - İBDA YayınlarıKitabı okudu
Ben çöl, güneş, yalnızlık, sıkıntı, çile ve ızdırap adamıyım. Hayat tarzım, terbiyem, fikir ve inançlarım, hele de hâlet-i rûhiyem, beni çocuk yaşımda ihtiyarlattı. Hiç bir zaman çocukluğun sevinç ve eğlence dolu tadını yaşayamadım. Şikâyetçi miyim? Asla!
Ve bir kere daha tekebbürle, kendini beğenmişlikle, fikir, ruh, hissiyat ızdırap diye adlandırdığımız şeylerin gerçekte ne kadar zayıf, muhtaç, elem veren şeyler olduğunu korkuyla idrak ediyorum. Bunlar had safhada bile olsa acıdan kıvranan insan bedenini tamamen yok edemiyor. Çünkü böyle zamanlarda dahi insan, ölmek yada üzerine yıldırım düşmüş bir ağaç misali yığılmak yerine insanın damarlarındaki kan akmaya devam ediyor
Sayfa 114Kitabı okudu
Allah'a ulaşan cennete ulaşır
düşün-sorgula-bil-anla
diğer yazılar : woto.com/mehdi
buraya çeşitli yerlere yazdığım yazıları kopyala-yapıştır olarak koyuyorum. mevzular değişiktir. fakat bütünlük içinde okunursa kasdedilen geniş çerçeveden daha net anlaşılır.
---
tüm müslümanların kuran-ı kerim etrafında İTTİHAD (birlik, birleşme) etmesi lazımdır. ittihada zarar
Kalkmalı..
Her zaman kibirli halde ruh, fikir, duygu diye adlandırdığımız, ızdırap dedigimiz şeylerin, aslında ne kadar da zayıf, zavallı, acı veren şeyler olduğunu korkuyla hissediyorum. Çünkü bunlar, en
üst düzeyde bile olsa, acı çeken, kıvranan insan bedenini tamamen kırıp parçalamıyor. Çünkü böyle anlarda dahi insan üzerine yıldırım düşen ağaç gibi yere yığılmak yerine, damarlarındaki kan akmaya devam ediyor. Bu acı, yalnız bir an, tek dakika vücudumu sarmıştı. Nefes alamamış, tıkanmış ve ölümün soluğu hissetmiş halde
banka devrilmiştim. Fakat biraz önce söyledigim gibi, bütün acılar korkaktır. Kendisinden daha güçlü olan yaşama isteği karşısında geri çekilir. Çünkü bedenimizin her hücresinde yerleşmiş yaşama isteği, ruhumuzdaki ölüm tutkusundan çok daha güçlüdür. Duyguların böyle parçalanması, benim için de izah edilmez bir şeydi. Ama yine de ayağa kalktım.
Sayfa 76Kitabı okudu
