Kalbim ile İzmir aynı şey mi?
İleride Türkiye'nin iktisadi tarihi yazıldığı zaman, gerek D.P. ve gerekse A.P. iktidarının sanayileşme hareketleri incelenirken, bu iki iktidar devrine yöneltilecek güçlü eleştiri, her iki iktidarın da, Türkiye'de sanayinin yerleştirilme yerleri ve sanayinin memlekete dağılışı bahsinde de, en küçük bir iktisadi anlayıştan dahi mahrum olduklarının belirtilmesi olacaktır. Bütün manasıyla bir iktisadi kültür noktasından gelen ve çeşitli ülkelerin sanayileşme safhalarında meydan alan olumlu veya olumsuz neticeleri, tarih içinde izlemek kudretinde bulunmayan bu iki iktidar, sanayii ilk adımda, İstanbul, İzmir, Adana gibi büyük şehirlerde türetmek ve bu suretle bu şehirleri, müstakbel sosyal çatışma tehlikelerinin, içeriden kaynayan kazanları haline getirmekle, cidden büyük ve hatta düzeltilmesi imkansız hatalar işlemişlerdir. Köyleri, sebepsiz yere boşaltmaya teşvik etmişler ve Ankara ile diğer şehirlerin etrafında, sosyal birer kanserleşmeden başka bir şey olmayan, gecekondu sahalarının yaratılmasına yol açmışlardır. Bundan başka, İzmir körfezi çevresi gibi aslında plaj, tatil ve sayfiyeler bölgesi olması lazım gelen sahaları, gelişigüzel fabrikalarla doldurarak, bu bölgelerin tabii güzelliğini ve yeşil iskan sahaları haline gelmelerini önlemişlerdir. Bunlar öğle hatalardır ki, neticelerini yalnız bugünkü Türkiye değil, gelecek nesiller de çekeceklerdir.
Sayfa 229 - Remzi Kitabevi
Dr. Nazım
Genç yaşında vapura binip Paris'in yolunu tutan, Selanik'te Hoca Mehmed, İzmir'de Tütüncü Yakup Ağa müstearlarıyla İttihatçı mücadelesini sürdüren;
Dr. Nâzım
İttihatçılık 
Süleyman Tekir
13 Eylül 1921 Salı, Saat 23:00
Başkomutan masasının başına döner, kağıda bir şeyler yazarken kahvesinden bir yudum alır. Sonra tespihini doladığı başparmağıyla haritada "Afyon" yazan yere birkaç kez vurur. Ama çelik gözleri başka bir yere kilitlenmiştir:
"İzmir!"
