İzmir'im de İzmir'im
"Burnumda tütüyor İzmir. Hastalanmasaydım, yaza kızı alıp gelmeye karar vermiştim. Önce İstanbul'a, sonra ver da elini İzmir! Ağız tadıyla bir kumru yiyeyim, Kordon'da batan güneşe karşı rakımı içeyim istedim... Kısmet değilmiş."
Sayfa 100Kitabı okudu
"Gönlümün güneşi sensin İzmir'im..." diyordu ve devam ediyordu. "Gözümün bebeği canım İzmirim."
Reklam
"Ben İzmir'im..." dedim, "Ege'nin incisi... Benim Kuzeyle hiçbir işim olmaz..."
Sayfa 236 - indigoKitabı okudu
Canım Mesaadet, canım Rüştü Şahin...:')
"Oysa İzmir bizim için bitmez gül mevsimidir, değil mi Rüştü şahin'im benim?"
Sayfa 105 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Bu kız var ya diyorum..." dedi. "Benim vatanım. Doğduğum evim. Yurdum. Sığınağım. Edirne'den Kars'a, karış karış toprağım. İzmir'in dağlarında açan en güzel çiçeğim, mavi mavi bakan Atatürk'üm... Neşe saçan Cumhuriyet'im..."
"Ben İzmir'im..." "Ege'nin incisi... Benim Kuzey'le hiçbir işim olmaz..."
Sayfa 236Kitabı okudu
Reklam
Ben İzmir'im. Ege'nin incisi... Benim Kuzey'le işim olmaz..
Gözlerimi gözlerine diktim ve ne olursa olsun tereddütsüzce cevap verdim. "Ben İzmir'im..." dedim, "Ege'nin İncisi... Benim Kuzey'le hiçbir işim olmaz.." Ege'nin yukarı doğrulan kıvrılan dudakları, parlayan gözleriyle birlikte içimde oluşan umutla karışık endişe hissi bana derin bir iç çektirtti. Buradaydım, onunla. Ve bundan sonra ne olacağı pek de umrumda değildi.
Sayfa 236Kitabı okudu
"Biliyor musun..." diyerek konuşmaya başladım, "Şu an evde bir sürü misafir var ve ben odamda saklanıyorum. Yani sen gittiğinden beri pek bir şey değişmedi, hala aynı asosyallikten kafayı yemiş İzmir'im ben. Anladığım kadarıyla sen d-'' derken telefonun karşısından gelen gürültülü kapı açıma sesiyle cümlemin yarısında donakaldım ve kaşlarımı çattım. "Bonjouuur!" Karşıdan gelen ince, genç, tanıdık olmayan bu güzel kadın sesiyle bir anda telefonun diğer ucunda donakaldım Ve o an beni çok daha fazla şok eden bir şey oldu... Dıt... dıt... dıt...
Sayfa 188Kitabı okudu
Reklam
"Gönlümün güneşi sensin İzmir'im..." diyordu ve devam ediyordu. "Gözümün bebeği canım İzmir'im."
İzmir'im
. . Burasını çok seviyorum.İnsanın ruhunu etkiliyor. İnsan bir kez bu şehre alıştı mı bir daha bırakamıyor. . .
Sayfa 219Kitabı okudu
"Yaşadığım bu acıyla mı oldu bilmiyorum ama sanki son zamanlarda çok değişmişim gibi hissediyorum. Sanki ben İzmir'im ama İzmir değilim gibi... Hareketlerim, düşüncelerim, söylediklerim, yaptıklarım beni yansıtmıyor gibi hissediyorum... Hatta nasıl bir his biliyor musun? Sanki 19 yaşında doğmuşum sanki dünyaya 19 yaşında gelmişim gibi hissediyorum. Kendimi unuttum sanki... Kendimi hatırlamıyorum... İnsanın geçmişi geleceğine giden yol haritasıdır. Ben o haritayı kaybettim ve artık yolu da ezbere bilmiyorum.. İzmir ne yapardı, ne ederdi, ne düşünürdü, ne hissederdi bilmiyorum..."