Gözlerimi gözlerine diktim ve ne olursa olsun tereddütsüzce cevap verdim.
"Ben İzmir'im..." dedim, "Ege'nin İncisi... Benim Kuzey'le hiçbir işim olmaz.."
Ege'nin yukarı doğrulan kıvrılan dudakları, parlayan gözleriyle birlikte içimde oluşan umutla karışık endişe hissi bana derin bir iç çektirtti. Buradaydım, onunla. Ve bundan
sonra ne olacağı pek de umrumda değildi.