Dolunay Hamurcu
@izmirliokur
"Tek bir kelime yeterdi ama insan ya o kelimeyi bulamazsa."
Virginia Woolf
504 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Korkarlardı, ama bir süreliğine. Çünkü insan denen mahlukun en önemli niteliklerinden biri unutmaktı. İyiliği de kötülüğü de, acıyı da mutluluğu da, korkuyu da sevinci de unuturlardı. O yüzden aynı hataları tekrarlarlardı. Evet işte böylesine aptal bir canlıydı insan.
Sayfa 166Kitabı okudu
Kaplanla birlikte yaşamanın tek koşulu onun efendisi olmaktır; ya efendisindir ya da kurban.
Babam bakardı, hep bakardı ama görür müydü bilmiyorum? Baktıkları arasında benimki de dahil, hiç insan yüzü var mıydı, hatırlamıyorum? Bir kadının baba sevgisi açlığını hiçbir başka erkek veya vitamin hapı gideremez. Ben de kendimi teselli edebilmek için, babamın, kendi hayatı dahil, her şeyi dışarıdan durup seyredenler gibi ruhunu boş bırakmış birisi olduğuna inanmaya çalıştım.
Sayfa 244Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Zeka, sanılanın aksine güzellikten daha fazla kıskançlık yaratır. Zeka geçici değildir, üstelik köreltilmezse, yıllar içinde tecrübeyle serpilir, parlar, iktidar için güzellikten daha fazla işe yarar. Ancak bir kadın bedenindeki zeka hiç de aranan bir şey değildir.
Sayfa 137Kitabı okudu
Zekası veya erdemiyle bizi şaşırtan insanların yarattığı mahcubiyet, kendi önyargılarımızla hala yüzleşebildiğimizin de sevindirici bir işaretidir.
Sayfa 130Kitabı okudu
Yaz, sevmeyenler için her yıl geçmesi beklenen bir hastalık gibidir.
Sayfa 119Kitabı okudu
Dünya, aradığını çok isteyenin bulmak, az isteyenin şikayet etmek, hiç istemeyeninse seyretmek için zaman harcadığı bir gezegen değil mi?
Sayfa 115Kitabı okudu
Mutlu olmak için mutsuzluğa ihtiyacımız var. Harekete geçmek için durmaya, bir kabustan uyanmak için derin bir uykuya, sevmek için yalnızlığa ihtiyacımız var.
Sayfa 213Kitabı okudu
En çok onu özlüyorum. Duygular insana neler yapmaz. Babam her aklıma geldiğinde özlemek bir el olup sıkıyor kalbimi. Her insan bir duygu olsa, babam özlemek olurdu. Sarıldığımda içime çektiğim sigara kokusu olurdu babam. Her şeyi bilen olurdu. Sevdiğim tek erkek olurdu. Zamanla alışırsın demişlerdi, gençtim, küfür gibiydi cümle. Zamanla alışırsın. Nasıl alışırdım babamın ölümüne? Bir ölüme nasıl alışılır?
Sayfa 94Kitabı okudu
Annemi babamı düşünüyorum. Birilerinin çocuğu olmamak çok acıklı. İnsan kaç yaşında olursa olsun anne babasının şefkatine sığınmayı düşlüyor umutsuzca.
Sayfa 94Kitabı okudu
Yabancısı olduğum, çığrından çıkmış bu dünyaya uyum sağlamayı öğrenmeliyim önce. Yoksa zehirli bir atık gibi sürekli kıyıya vurup duracağım. Onca yıl muhatap olmadan yaşadığım bu dünyaya bir ucundan tutunmak zorundayım.
Sayfa 88Kitabı okudu
Biter sanıyor insan, insanın insana muhtaçlığı geçer bir gün, uzun yıllar yalnız kaldığında, yeter sanıyor kendine ama işte, yetmiyor bitmiyor. Bir çift bakan göz, bir nefes, bir teselli, bir anlama çabası.
Sayfa 83Kitabı okudu
Benim bir köyüm olmadı.
Hiçbir şehir karlı sokaklarıyla bana
Pazen gecelik giymiş bir anne gibi sarılmadı.
İstanbul'u evlat edinsem
Benimsemezdi nasıl olsa otuz yaşında bir anneyi
Yüzyıllarca yaşamış bir çocuk olarak.
Benim bir köyüm olmadı.
Hiçbir şehir karlı sokaklarıyla bana
Pazen gecelik giymiş bir anne gibi sarılmadı.
İstanbul'u evlat edinsem
Benimsemezdi nasıl olsa otuz yaşında bir anneyi
Yüzyıllarca yaşamış bir çocuk olarak.
lşıktan bir kelepçe istedim yüz görümlüğü olarak
Pollyanna.
Secde eden alnımı,
Şarap içen dudağımla öpmek istedim.