Çok sevdiğiniz bir yazar nasıl Ahmet Batman ve Miraç Çağrı Aktaş ile aynı kefeye konur oynat bakalım.
Yazarımızın ilk "Yağmur sonrası" kitabını okudum ve çok sevdim. Dayanamadım ve "Gündüzsefası" kitabını aldım ve aşık oldum hâlâ çok seviyorum. İki kitaptan sonra yorumum: tarzı biraz aynı geçmiş gelecek yazıyor sanırsam hep . Sonra kütüphanede "Son kamelya " kitabını aldım ve okudum. Diğerlerinin yanında biraz normal kaldı ama fena değil,dedim. Sonra kütüphaneden bir kitabını daha aldım. Seviyorum ya hani alışmışım karıya. O kitap "Yeşil deniz kabuğu" idi ve kitap çok sevilmişti.
Allah'ım yarabbim böyle bir şey yok .Kitap BERBAT ötesi .
Klasik yine acımsı bir mutlu son, yine asla ölmeyen 90 ,100 yaşını geçmiş nineler ,yine ihanet,yine geçmiş gelecek, yine kız fakir ama yeter ha yeter ... Neyse uzun zaman sonra en çok beğenilen kitabı yani "Böğürtlen kışı"nı okudum. Bu sefer Sarah Jio okuma maceram sona ermiş oldu. Demek ki, en son "Gündüzsefası" kitabını okusam en çok ondan nefret ederdim mutlak suretle.
Asla kendini geliştirmeyen sıkıcı bir yazarımız.
Neyse boşboş fenomenlerden iyidir ve kitap kitaptır diye geçiyorum ama 3 kitaptan sonra okumayın sonra Antisi oluyorsunuz.
