''IQ'nu ölçtürmen, ya da zekânı tanımlamaya kalkışman kendini yok saydığının işaretidir. Cehaletinin göstergesidir.''
birçok mahkum dışarı çıktığı ilk zamanlarda sorun yaşar. beş yıldan daha fazla kapalı kaldıklarında hapishane hayatı dışarıdakinden daha normal gelmeye başlıyor onlara. sanırım düzenle ilgili bir şey. her gün aynı saatte yemek yemek, aynı saatte avluya çıkmak, ışıkların aynı saatte kapanması, açılması. günlerini bir başkasının kontrolü altında geçiriyorlar, yani özgür iradeleri gittikçe ölüyor. bu hapishaneyken iyi bir şey, onları kontrol etmeyi kolaylaştırıyor. ancak kendilerine güvenmeyi unutuyor gibiler. dışarı çıktıklarında karar verme, tercihte bulunma gibi konular kimisine ağır geliyor. bizim pek üstünde durmadığımız şeyler, nerede, ne zaman ve ne yiyeceğimiz gibi, onlar için devasa, şok edici problemler haline dönüşebiliyor.
Ağır travmalar yaşayan insanlar kimi zaman gerçeklikten kopuyor, etraflarında olan olayları sadece seyrediyor, yaşamıyorlardı.
Sayfa 86Kitabı okudu
