Jan Valjan bir evlat,Kozete ise bir baba arıyordu.Ve bulmuşlardı birbirlerini.Ve ikisi de sevgi ve muhabbete karşı susuzluklarını kana kana gideriyorlardı
Önce şömineyi yakmayı bıraktılar sonra koltukları kaldırdılar Jan valjan çok haksızlığa uğruyor ya
Kapıda bir gürültü oldu. Gelen doktordu.
Jan Valjan:
-Hem hoş geldiniz, hem güle güle doktor! Benim sizinle bir işim kalmadı...
Kim bilir, bəlkə də, Jan Valjan artıq ümidsizlik qapılarını döyürdü; bəlkə də o, tamamilə süqut etmək ərəfəsində idi? Lakin o sevdi və yenə qüvvət qazandı. Əfsus! Həqiqətdə o heç də Kozettadan möhkəm deyildi. Jan Valjan Kozettaya himayə göstərdisə, o da Jan Valjan güc-qüvvət verdi. Kozetta onun sayəsində həyat yolunda irəliləyə bilərdi, Kozettanın sayəsində isə o, yaxşılıq yolu ilə irəliləməyə imkan tapdı. O, uşaq üçün bir kömək idisə, uşaq da onun üçün bir istinadgah idi. Sənin tərəzinin müvazinət sirri nə qədər dərin və müqəddəsdir, ey fələk!
