sanki davranışlarımız ve karakterimiz bir bakıma insanların bizim hakkımızdaki görüşleriyle şekilleniyormuşçasına, sanki talih ve pervasızca geçip giden zaman giysilerimizi ve çevremizdeki unsurları değiştirdikçe biz de zannettiğimiz kişi olmadığımıza inanmaya başlıyormuşuz gibi. ya da belki de bizi değiştiren kendi çabalarımızla ilerlediğimiz o dolambaçlı ve eğri büğrü yollardır da biz kader olduğuna inanırız bunun, hayatımızı son yaşananların, yalnızca yakın geçmişin ışığı altında değerlendiririz, sanki geçmiş sadece bir hazırlıkmış da ancak ardımızda bıraktığımız zaman bilincine varıyormuşuzcasına, sanki sonunda her şeyi anlıyormuşuzcasına.
Yarın Savaşta Beni Düşün,
Javier Marias