Jean Christophe Grangé

Eğer birini öldürüyorsan öldürülmeyi de kabul etmen gerekiyordu. Kendi varlığına hiç değer vermemen. Ama hayır. Zalimler zavallı hayatlarına sımsıkı tutunuyorlardı.

Bir sorun karşısında hiçbir şey yapamıyorsan, bir şekilde onu yok farz edeceksin.

...hala anlamıyordu? Kötülüğün kaynağı neydi? Ya bu kıyımın sebebi? İyiliğin karşısında kayıtsızlığı değerli kılan şey yaşam mıydı?

"İnsanlardan nefret ettiğinde onları daha iyi tanıyorsun."

Şeytan sınır tanımıyor.

Katili hayalimde canlandırmam imkansızdı. Bir insan olarak tahayyül edilemezdi.

Bu şeytan kimdi? Nasıl bir şeydi?