”İçimde anlaşılmaz şiddetli bir öfke kıpırdanıyordu, ve insan neslinin kaybolmuş olduğuna inanıyor, başımı öne eğiyordum, ve yağmur yağıyordu, dostlarıma tek bir sözcük söyleyemiyordum ve yağmur suları ayakkabılarımın içine dolmuştu.»
Biz çirkin, aptal ve kötüyüz ve hiçbir şey bir gün biraz daha az öyle olma umudu vermiyor...
...Kendini bir görevle donatılmış hisseder.
Geleceğin kadınlarına ve erkeklerine şimdiki zaman üstüne tanıklık edecektir.
... kötü günler güzel günlerden daha fazla uzundu...
... bugün, gezegenimiz de olup biten herşey bize yabancı olamaz! Bizler görme ve bilme olanağına sahibiz!