Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
·
Puan vermedi
Esere dair daha önce olumlu, olumsuz birçok eleştiri aldım. Ama ben kimi eserlerin insan seçtiğine inananlardanım. Şimdi eser bitti ve kendi kendime kurduğum ilk cümle ne oldu biliyor musunuz:
İyi ki şu anki hayatımı yaşıyorum...
Evet bambaşka bir hayatım olabilirdi.
Daha zengin olduğum,
Daha popüler olduğum,
Daha başarılı olduğum,
Etrafımda daha
Elimdeki 1981 baskılı kitabın arka kapağında şu ifade yer alıyor: “Geleneksel roman anlayışından ayrılan bu roman, Varoluşçu düşüncenin temel kitabıdır.”
Tabii kitaba başlamadan önce Sartre ve Varoluşçuluk ile ilgili bilgi edinmek kitabı anlamata yardımcı olacak. Baştan söyleyeyim, romanlarda hep karşılaştığımız bir öykü dizisi yok bu kitabın. İlk 50- 60 günlüğü yazan kişinin sokaklarda yürürken kafasında esen rüzgarları adeta günlüğüne dökmesi olarak görebilirsiniz.
Sık sık yalnızlık, ölüm kelimeleri geçen cümleleri görebilirsiniz. Bütün anlatımlar da bunun üzerine kurulmuştur.
Günlüğü yazan kişinin içindeki bulantıyı günlüğüne aktardığı şeklinde yorumlayabileceğimiz bu kitabı sıkıcı bulduğum kadar da bir o kadar zevkle okudum. Hele içindeki bazı fikirleri çok ilginç buldum.
Bulantı
Romangünlük tarzda yazıldığı için olay örgüsü ve kurgusu yok.Felsefe okumalarına yakınlığınız yoksa kitap size hitap etmeyebilir. Benim için tekrar okunacak kitaplar listesinde İkinci okumamda farklı bir etkisi olacaktır.
Sartre'a göre varoluş özden önce gelir. Yani; insan önce vardır, özü sonradan oluşur. İnsan, insanlığın bütün değerlerini kendisi yaratır ve bunu tek başına yapar.Yazara göre varlıkların kendiliğinden varoluşu anlamsız ve bulantı hissi verir.
.
.
Kitapta, kahramanın gündelik hayatından kesitler, varlık, varoluş konuları ele alınıyor.
Romanının kahramanı Antoine Roquentin bu bulantı hissini ,ilk kez denizde taş sektirmek için yerde gördüğü bir taş parçasını eğilip almak istediğinde ve bunu yapamadığında fark eder. Sonrası onun için kırılma noktası olur. Çünkü kendi varlığı da dâhil çevresindeki her şeyin varlığına tiksinti duymaya başlıyor.
"Yalnızım ama bir kente inen bir ordu gibi yürüyorum. "
"Birisini sevmeye kalkışmak, önemli bir işe girişmek gibidir, bilirsin. Enerji, kendini veriş, körlük ister. Hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır. Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan. Bundan böyle artık bu gerekli sıçrayışı yapamayacağımı biliyorum."
Üniversitedeyken okuduğum ve bana durup hayatımı sorgulatan, anlam arayışına sokan ve uzun uzun düşündüren o kitap ve canım yazar.. İnsanlara bakış açısı, kendi gerçeğini bize çok şeffaf, olduğu gibi aktarışı okurken bana inanılmaz haz veren ve daha fazlasını okumak istememe sebep olan yönlerinden biriydi. Beni en etkileyen şey yaşamın aslında o kadar da anlam yüklemeye değer olmadığını düşünmesiydi. Durup kendi yaşamımı, anlam verdiğim şeyleri sorgulatmıştı bana..
Sözcükler, birçoklarınca Jean-Jacques Rousseau’nun ünlü İtiraflar’ıyla kıyaslanmış.. Sartre’ın 59 yaşında kaleme aldığı ve alışılmış özyaşam öykülerinden apayrı bu kitap, bir yazarın kendi çocukluk çağını görülmemiş bir cesaretle yorumlaması açısından bir başyapıt. Şaşı ve ufak tefek olduğu için yaşıtlarınca dışlanan küçük Sartre’ın “sözcükler”e sığınması ve kendisini dışlayan dünyayı düşlerinde yeniden yaratmaya çalışması, edebiyat ve felsefeyle yaşamı boyunca sürecek aşk ilişkisinin derinliklerdeki ipuçlarını bağrında taşıyor. Aslında Sartre, Sözcükler’de, çocukluk anılarından yola çıkarak edebiyatın ve dilin insan yaşantısındaki yararını keşfeder ve değerlendirir..
.
"Yapayalnızım ama bir kente inen ordu gibi yürüyorum." Bu alıntıyı gördüğümde kitabı satın almıştım. Dürüst olmak gerekirse tam bir hayalkırıklığıydı. O kadar sıkıldım ve bunaldım ki gerçekten bana hiçbir şey katmadı. Paramı geri istiyorum
Genel olarak deneme okumayı severim. Yazarla bir tür sohbet gibi geliyor bana. Yazarın gerçek düşüncelerini okuduğunuz bir tür. Sarte da daha çok yazarlık ile ilgili denemelerini toplamış bu kitapta. Sadece 2. Dünya savaşı işbirlikçileri ile ilgili bir yazıda işbirlikçileri kadın davranışlarına benzeten bir bölüm vardı o kısım beni biraz rahatsız etti. Ancak tâbi ki okuduğumuz her yazarın her fiktrine katılmak zorunda değiliz. Ayrıca günümüz algılarına göre geçmişi değerlendirmek de haksızlık bir yerde. Kitabın geneli kafanızda bazı aydınlanmalar yaratacaktır. Keyifli okumalar dilerim.
Başlık Yok
Bir günde bitirdiğim bir kitap. Keşke daha uzun olsaydı ve Sartre'ın bu kitabına Nobel verilmiş olsaydı (Sartre'ın Sözcükler adlı memoir türündeki kitabına Nobel ödülü verildi.)
Aslında bu kitap hakkında buraya bir şeyler yazmadan önce kitaptaki ana karakterin (ismi Fransızca olduğu için yazamıyorum.) yaşadığı nausea'ya ve Sartre'ın bu kitabı yazmadaki amacına aykırı bir şey yaptığımı biliyordum. Ama tabiki birçok kişinin bu kitabı görmesi için yazıyorum.
Okumak isteyenlere tavsiyem şudur: Eğer felsefe bilmiyorsanız okumayın. Felsefeyi sevmiyorsanız okumayın. Varoluşçuluğu duymadıysanız okumayın. Çünkü "çok güzel mutlaka okumalısın" diye tavsiye ettiğim iki felsefeci(!) kitabı bitiremedi. Çünkü kitap içinde bulunduğumuz bu dünyada, bu vücudun içerisine sıkışıp yaşamak ve yaşamak zorunda olmanın verdiği duyguyla baş etmek üzerine yazılmış günlüklerden ibaret. Kitap omuzlarınıza yaşamanın ağırlığını yükleyecek ve bir süre sonra yüklenen bu ağırlığı aslında tanıdığınızı fark edip sayfaları her çevirişinizde kendi kendinize 'evet' diyeceksiniz.
Sartre'nin uzun süredir okumayı istediğim bir kitabıydı, sonunda okuyabildim. Gayet akıcı bir şekilde ilerliyor, yazar kendisini, oluşturduğu bir karakter üzerinden anlatmış. İnsanın yalnızlığını ve hayatın, dünyanın absürdlüğünü başarılı bir şekilde yansıtmış.
Əsər Antuan Rokantenin gündəlikləri şəklində yazılıb. Antuan dənizə daş atarkən daşın mövcudluğunu sorğulamağa başlayır və bu onda ürəkbulanma yaradır. Əsərin kulluminasiyasını bu hissə təşkiı edir. Gündəlik şəklində yazıldığı üçün bəzən kənardakı adamları təsvir etməsi qəribə təsir edə bilər. Özünün də qeyd etdiyi kimi gündəlik yazandan gərək
