"... yalnız olmayı seviyorum." Jelana'nın sesi normalinden daha yüksek,kız gibi, hevesli, biraz da kırgındı.
"Eskiden değil, ama bugün, onu tanıdığımdan beri, yalnız olmayı seviyorum. Sadece yalnız olduğumda ona katlanabiliyorum. Sapıkça bir durum. Gerçekten sapıkça," diyordu Jelana.