"Senin için bir sakıncası var mı?" Sesi tam kulağımın içindeydi. "Sanırım bunu sana kenara kaymanı söylemeden önce sormalıydım, değil mi?"
"Hayır," diye fısıldadım."Bir sakıncası yok."
"Güzel." Yan döndü ve bana baktığını biliyordum. Kaşık pozisyonundaydık! Fakat birbirimize dokunmuyorduk o yüzden bu sayılmazdı."Çünkü bu yatak benimkinden çok daha rahat ve benim gidesim yok."
-Sydney
Saçının bir tutamını yakalayıp parmağıma doladım
."Çok şanslıyım. Bunu biliyorum.
Senin aşkına nail olduğum için inanılmaz şanslıyım."
-Kyler
Onu seviyordum. Tanrım, onu çok seviyordum.
Bunca zamandır ona bunu söylememiş olduğuma inanamıyordum.
Salağın tekiydim ben ama şanlı bir salaktım.
-Kyler
"Hayatım boyunca sana aşıktım," dedi gözlerimin içine bakarak.
"Eğer izin verirsen, hayatımın geri kalanında da hep seni seveceğim Syd."
-Kyler
"Kendimi yürümeye zorlayarak yanağıma doğru sinsice yol alan gözyaşını sildim. Bende bu şans varken bu gözyaşı damlası yanağımda donar ve tüm dünyaya Noel Baba'nın gerçek olmadığını öğrenen bir çocuk gibi ağlamak üzere olduğumu ilan ederdi.
O zaman da ağlamıştım.
Şimdi de ağlamak üzereydim."
Sayfa 233Kitabı okudu
Ben seninle her şeye varım, Daemon Black.
Artık çok geçti.
"Hayır!Lütfen!Hayır!" diye kükredi, sesi daha önce hiç duymadığım şekilde çatlamıştı. "Kat!"
Sesler yaklaşıyordu, Arum'ların kan donduran soğuğu da. Arkamda bir yerde olduklarını hissedebiliyordum ancak gözlerimi Daemon'dan alamıyordum.
Artık çok geçti.
Sayfa 418 - İkinci ParagrafKitabı okudu
