"Bu, ölüm hakkında yazılmış en komik kitap..." Yıllardır kitaplığımda duran okumaya bir türlü elimin gitmediği kitap. Bir youtuber ın önerisi üzerine almıştım diye hatırlıyorum, kapağını çok beğeniyorum ama içi için aynısını söyleyemeyeceğim.
Greg ve Earl anaokulundan beri tanışan arkadaşlık diyebileceğimiz bir ilişkileri olan iki film
Ben, Earl ve Ölen Kız 'ı çok beğenince bu kitabı da beğeneceğimi düşünüp bir şans vermek istedim. Zaten normalde de bu tarz Amerikalı ergen kitaplarını seviyorum ancak bu kitabı hiç beğenmedim. Konu aslında daha güzel yazılabilirdi bence. Kitap başlıkları çok hoşuma gitti kitabın anlatılış şekili , diyologları da güzeldi ama olaylar
Çoğu kişinin beğenmemesi gözümü hiç korkutmamıştı ve seveceğimden emindim. Ama karekterler ve Gregin konuştuğu konular çok gerkesiz ve amaçsızdı. Gerçekten bitirene kadar canım çıktı 100. sayfadan sonra iki dakikada bit kitabı kapatarak okudum resmen. Akıcılığı bitirrtti zaten. Asla tavsiye etmeyeceğim kitaplar arasınd 1. sırada suan da
Köpeğim onu bahçe köpeği yaptığımız için kaçmamıştı. Çünkü zaten hiçbir zaman benim köpeğim olmamıştı. Onu sahiplenmemi ve ona ait olmayan bir isim takmamı istemiyordu. Eski ailesini istiyordu çünkü ait olduğu yer orasıydı.
Wes ve corey adında iki arkadaşın her şeye gıcık olmaları nedeniyle cazla ilgili bir kampa giderler ve ne yazık ki o kampa da gıcık olurlar. Onlarla aynı fikirde olan Ash de o kampa gıcık olmasıyla bunların bir grup halinde kamptan kaçmalarıyla birlikte maceraları başlamış olur. Önce grubun ismini sonra da gıcık olunmayacak bir müzik yapacaklarını söylüyor. Çok inişli çıkışlı müzik maceraları olur. Ancak kitabın kapağına göre okumaktan keyif alacağım bir kitap olacağını düşünmüştüm. Ama kitapta uygunsuz yerlerin çokluğundan dolayı hayal kırıklığına uğrattı diyebilirim.