Günaydın...
"Ama lise, üniversite derken hayatımızın bazı yıllarını, hiçbir ortak yanımızın olmadığı rastgele seçilmiş insanlardan oluşan gruplarla yaşamaya zorlanıyoruz. Tam bir kâbus. Aksini söyleyen herkes yalan söylüyordur."
Pegasus Yayınları (Filmden Alıntı)
Gıcıklar
Gıcıklar bir şeylerden nefret eden insanlar değildir. Bir şeylere gıcık kapan insanlardır. Ve gıcık olmaları bir şeyleri sevmedikleri anlamına da gelmez. Bir şeyi hem sevip hem de ona gıcık olabilirsiniz. Hatta benim için aksi imkânsız.
Bu kadar berbat bir yerde var olmak nasıl mümkün olabilir?
İnanılmaz basit ve sadeydi.
Ancak her nasılsa, kulağa hiç kötü gelmiyordu.
Sanırım genelde herkes yaptığı bir şeyi neden yaptığı konusunda kendine yalan söylüyor.
Aslında hiçbir şeyi aynı anda yapamıyorduk. Üç farklı bacağı olan bir hayvana benziyorduk.
Bir yanım daha fazlasını öğrenmek isterken, daha büyük bir yanım istemiyordu.
Sanırım bugüne kadarki hayatım tamamen amaçsızmış...
Hem hayal kırıklığına uğramış hem de daha fazlasını duymak için fena halde meraklanmıştım.
"Zayıf yönlerim hep psikolojik," dedi. "Kastettiğim şu: Kendime karşı oynamak zorunda kalsam her defasında yenilirdim."
Herkes o kadar çok eğleniyordu ki sesleri felç edici bir panik atak geçirmek üzereymişler gibi çıkıyordu.
Demek istediğim, beklediğimden iyi olduğum kesin.
Caz beğenmekten rahatsız olmadığımız bir müzikti çünkü sevme ve bir süre sonra ihanete uğrama tehlikemiz yoktu.