geçmişteki ve şimdiki acılar gelecekte evrensel bir mutluluk çağıyla pek silinecek gibi görünmüyor. ve kötülük sabit, yok edilemez bir gerçeklik şimdi.
insanlar zavallidir, fani yaratiklardir. hayat bir gündür ve sonrası, mumya ya da küllere dönüşür. bu yüzden, bu anı akıllıca idare edin ve neşeyle harcayın, ayrıca olgun bir meyve gibi düştüğünüz zaman, sizi taşıyan ağaca teşekkür edin.
' Bruno’ya çok bencilce geldi bu, annesinin, yapmadığı bir şey için övgü toplaması çok yanlıştı. '
Tudem Yayınları pdfKitabı okuyor
“Lütfen yanında kalan ben olduğum için benden nefret etme”
Sayfa 46
“Gitti mi?” Gözlerim doldu ve sesim titremeye başladı. “Neden?”
Sayfa 43
halk aci icinde. ama yiginlara ozgu cocuksu bir saflikla, onderlerine duydugu guvenle, inancla, onlarin yukarida; kabinede, mecliste, toplumsal kurulus komitesi'nde hizla ise koyulmalarini bekliyor. ama "yukarida" halkin acilari disinda her sey dusunuluyor.
Eğer birinin sizinle duygusal yakınlık kurmasına izin verirseniz o insan sonunda sizi hayal kırıklığına uğratırdı.
Sayfa 37
Beni terk edip gitmiş şarkılardan biri, damarlarımı doğrayacak şiddette geri döndü:
Born to be wild!
John Kay söylüyordu. Grubunun adı Steppenwolf'tu. Hermann Hesse kadar Steppenwolf! Ne tesadüf! Vahşi olmak için doğmuşsun, diyordu. Vahşi ve deli olmak için...
Mavi aynı zamanda derinliğin ve uzaklığın da rengidir.
Bir şeyi çok fazla istemek iyi değildi, isteğin fazlası, şansı kaçırabilirdi. İnsan bir şeyi tam ölçüsünde istemeli, Tanrı’yı, tanrıları kızdırmamalıydı.
