mavi gri bir hayalet gibi karıştı yine insan denizine. ölüme hitaben başladığım defterin iri harflerle yazarak dolduracağım kalan sayfalarının anafikri;
ölmek: sen ne zor bir tecrübeymişsin
sen şimdi uçlarından kan damlayan kızıl saçlarının çevrelediği yüzün gözyaşlarınla ıslak, yatağına uzanmış, tavana bakıyorsundur. suzan. sevmenin seni hala yakıyor olmasına şaşıyorsundur. ben de şaşırıyorum.