Beni korkutan ölüm değildi. Ürkünç olan yaşadığını hissetmeden yaşamaktı.
Çünkü var olan tek şey şimdi. Bu dakika. Bu gün.
Pek çok insan hayallerini gerçekleştirmeyi, en doğru zamanı bekleyerek erteliyor. Böyle bir şey yok. En doğru zaman şimdi.
Sonunu görebiliyorsan her şeye dayanabilirsin
Asya... Nihayet!
Yolda uzun saatler boyu sessizlikten sonra, nihayet konuşmak için ağzımı açtığımda, ne kadar anlamsız konuştuğumuzu şimdi fark ediyorum. Aslolana dair ne kadar az konuşuyoruz. Herkes konuşuyor fakat kimse gerçek anlamda bir şey söylemiyor.
Juliana’nın sözleri size de bir yerlerden mesela taa içinizden tanıdık geldi mi???
Sayfa 148 - Garaj yayınlarıKitabı okudu
Hayatın küçük gündelik seylerininin onlardan mahrum kaldığınızda aşırı önem kazanması ne kadar saçma.
Sayfa 71Kitabı okudu
Şimdiye kadar hiçbir şey olmasa, küçük şeylerin kıymetini bilmeyi öğrendim. Hem, varoluş küçük şeylerin birikiminden başka ne ki ? Yokluklarını yaşayana kadar, küçük şeylere ne kadar bel bağladığımızı ve onları ne kadar çantada keklik olarak gördüğümüzu fark edemiyoruz. Yemek ve su gibi temel şeyler içinde geçerli bu. Bir şeyin ya da birinin gerçek değerini anlamamız için onlardan mahrum kalmamız gerekiyor. Tuhaf insan doğası iste.
Sayfa 79Kitabı okudu
Hayatlarımız üzerinde kendimizin, ya da daha büyük bir gücün bir miktar kontrol sahibi olduğuna inanmayı seviyoruz. Başımıza gelen her şeyden anlam çıkarabilmeyi de. Yaşadığımız dünyada her gün şahit olduğumuz dengesizlikleri gerçeklendirmek için, tüm bu olanların ulvi bir amacı olduğuna, çekilen tüm sefalet ve acıların arkasında bir sebep olduğuna inanmayı da seviyoruz. Kendimizi her olasılığa karşı güvende hissetmek istiyoruz, bu yüzden de içine başlarımızı gömdüğümüz yalan dünyalar inşa ediyoruz.
Sayfa 210Kitabı okudu