Tanzimat dönemi yazar ve şairlerinden biri olan Namık Kemal Türk milliyetçiliği konusunda yazdığı eserleri ile gönüllerde yer almıştır. Türk edebiyatının önemli yazarlarından biridir.
Zavallı Çocuk, yazarın sürgündeyken yazdığı kısacık piyesi. Çok akıcı bir saatte okunabilecek kitap.
Kitabın baş kahramanı Şefika'nın Ata'ya olan aşkı anlatılır. Bu aşk karşılıksız bir aşk değildir. Kitabın ana konusu aşk acısıdır. Bunun yanında evlilik konusunda aile baskısı eleştirilir.
Piyesin mekanı odadır, tüm olaylar bu süslü odada geçmiş ve herhangi bir tarih belirtilmemiştir. Üç bölüm ya da üç perdeden oluşmaktadır. Birinci perdede, Şefika ve tıbbiyeli Ata birbirlerine olan aşkı itiraf eder. İkinci perdede Şefika'yı uzaktan görüp beğenen bir paşanın evlenme isteği ve babanın borçları yüzünden mecbur kalınan bir evlilikten söz edilir. Son perde genç aşıkların hüzünlü sonunu konu alır.
Çok sıradan, çok basit bir olay örgüsü vardı. Beni dehşete düşüren annesinin tutumuydu. Yazar neden böyle yazmış anlam veremedim. Anne anlayışsız, duygusuz, baskıcı bir kişilik olarak yansıtılmış. Baba tam istenilen gibi. Oysa anneler kızlarının her zaman yanında değil mi? O yüzden gerçek duyguları yansıtmayan, derinliği olmayan bir piyes.
#alıntı
"Of.. Meğer insan ömrü çocukluğundan ibaret imiş. Meğer ondan sonrası hep kabir azabı, cehennem ateşi imiş."
" Of... taş yaratılmak insan olmaktan bin kat hayırlı imiş."
"Hastayı hasta edip de parasını almayacak, iyi etmeye çalışacak da alacak."
Hayatın zorlukları ile baş edebilmek temennisiyle...
