Merhaba canlar ...
Bugün büyük rağbet gören @nillcc tavsiyesi üzerine @altınkitaplar farkıyla ve 
Bin başı berkeıegarmus imzasıyla tanıştığımız #birkimyameselesi ile geldim.
Gelin tüm sıfatlarından azade ederek Elizabeth Zott'la tanışalım. KADIN. Çok kolay değil mi? Anlaşılmasının zorluğunu kabul edemediğim bir tanım. 'Kadın'. Bu kadar. Anlaması ve kabullenmesi çok kolayken, hayatımızın içinde olmasına hatta hayatın ta kendisi olmasına rağmen her şeyin faturasının kesildiği 'kadın'. Cinsiyet ayrımcılığının eziciliğini yaşayan, çıkar politikasına kurban edilen, eşitsizliği ve adaletsizliği dibine kadar hisseden 'kadın'.
Kadınların aslında yapmaları gereken şeyi yapmak için gerekli eğitimi alamaması alsalar bile kabul görmemelerin resmi Elizabeth. Çoğumuzdan tek farkı sınırları kabul etmemesi. İnsanın aklına kadın olduğu için okutulmamasından tutun, okutulsa bile çalıştırılmamasından, çalışsa bile eşit şartlara ve haklara sahip olmamasından, ya da sırf kadın olduğu için mesleğini yapamasına kadar bir sürü şey geliyor. Yani bize dayatılan sınırlarımız... Tacizi saymış mıydım? Siz onu da ekleyin.
'Her şeye rağmen' in başladığı yerde başlıyor Zott'un hikayesi. Kimi zaman duygu, kimi zaman hüzün, çoğunlukla bilim, ama hep mizah ve zeka kokan bir okuma vaadiyor size Garmus...
Ve diyor ki, ne iş yaptığın önemli değil "Dünyada sadece ev kadını olan tek bir kadın yoktur..."
Yer yer kızarak, samimiyetle sarılmak isteyerek ve keyifle okudum. Üstelik Adana sıcağında teklemeden okudum. Bence ortalama 50° lik sıcaklıkta okumak kayda değer bir detay...
Suçu kabul etmek mi cezasına katlanmak mı?
Suç ve Ceza, hayatımdan ikinci geçişi. Bekletişimin, haftalardır erteleyişimin sebebi Raskolnikov’la yeniden ve hayata en güzel günlerimden baktığım yere “babaevime”gitmekmiş.
Fyodor Dostoyevski’nin kalemine yine hayran oldum. Karakterlerin yaşadıklarını yüreğimden hissettim; Katerina İvanovna ile kızgın ve hasta , Sonya ile günahkâr ve çaresiz,
