Güneş olmanın da bedeli varmış, etrafta göz bırakmadık. İnsan olmanın da bedeli varmış, her gün başka acılarla uyanıyoruz. Var olmak işte bu, kabullendik ama kabullenmesek de yine aynı, değişen tek şey evet, yine değişim yok yine de.
Yıldırımlardan, yer sarsıntısından ve dibe çökmekten korkan kişi, kendisine çok değer veriyor demektir. Oysa farkına varmalı zayıflığının ve korkmalı kayıtsızlığından! Öyle kutlu organlar tahsis edilmiş şekilde doğduk ve kabullendik ki bu büyüklüğü, dünyanın parçaları hareket etmedikçe, gök yankılanmadıkça, toprak çökmedikçe, ölemeyeceğiz, öyle mi!
Sayfa 222
Reklam
644 syf.
10/10 puan verdi
Cennetin doğusuna gelicek olursak 644 sayfalık bir kitap olmasına rağmen dilinin akıcı olması muhteşem ve her karakterde kendimize ait parçalar bulduk , okurken iyiyi daha çok benimsemiş olabiliriz ama kötülüğünde birazını kabullendik ve aslında hiçbir karaktere tam sahip olunamadığını da gördük. Ne tam iyi ne de tam kötü … Doğamız gereği mi kötüydük yoksa en başından beri mi ? Ya da iyi ? Kitap en başta gözümü her ne kadar korkutsada hikayeye daldıktan sonra bir türlü sayfalarını çevirmeyi bırakamıyorsunuz . Kaldı ki John Steinbeck bahsettiği gibi ‘’Hep bu kitabı yazmak istedim, bu kitabı yazabilmek için çalıştım, bu kitabı yazabilmek için dua ettim.” sözlerinin hakkını vermiş .
Cennetin Doğusu
Cennetin DoğusuJohn Steinbeck · İletişim Yayınevi · 20216,2bin okunma
Ramazana dair..
Bakmayın siz aramızda müslüman olmayanlar bu ayı severler ve fırsat bilirler kendilerini açık ettiği için bir sigara bir su yada başka yiyecek daha lezzetlenir.Biz buyuz bizi bilin bizden haberdar olur demek isterler Ankara'ya gelmemle Ramazan'ın bizlere gelmesinin bir nasip bir guzellik olduğunu daha fark ettim.Ve Ramazan'ın gelmediği insanları kınamadım Allah'ın onları bize nasıl hizmet ettirdigini anlamamla onları da kabul edip razı frekansına geçmem kolaylaştı .. Öyle ki tutacak bir tohum uğruna tutmayacak diğer tohumları kaybetmekten endişe duymadık ve kabullendik sistemi.
Gerçekliğimi aldım karşıma Bir koyu sohbet var ki sorma akıllara zarar Birimizin unuttuğunu diğerimiz hatırlıyor Döktük taşları önümüze Yaraladık bazen yaralandık da Hıçkırıklarımı tüm dünya duydu Güller sardık acıyan yerlerimize Öptük bir de geçsin diye Geçti mi ? Geçti... Oldu olmadı derken dizdik herşeyi  Bulmaca çözer gibi .. Kabullendik varlıklarımızı olduğumuz gibi Dönülmez yeminler vererek Sarıldık ki sımsıkı Yılların hasretini söndürürcesine.. Gözlerimizle verdiğimiz söz bir mühürdü artık Unutanın unutulacağı gerçeğiyle Son kez bakar gibi Bir selam,bir veda,bir gözyaşı ... 2/6/2023 Pınar PEKĞÖZ
Onun ölümünden sonra,giderek güçlenen bir "terk edilmişlik " kokusu sindi sanki tenimize... Bambaşka bir hayata başlıyormuş gibi ümitle kapısını açtığımız yeni yuvamızda , aslında hiçbir şeyin sandığımız gibi olmayacağını,annemin yokluğunun tozlu bir örtü gibi üzerimizden hiç kalkmayacağını kısa zamanda anladık ve bu yeni durumu savaşmadan kabullendik.
Reklam
Belkide Acıların Sonsuz Olduğunu Kabullendik Diye Acılardan Zevk Alıyoruz...
Onlardan biri olmak ister misin?
Tamam, haksızlıklara uğradığını kabul edelim. Hatta işin içinde yaralamalar, incitmeler, belki de kötü niyet bile vardı. Peki, bu insana ömrünün sonuna kadar senin hayatına hükmetme hakkını verecek misin? Affetmekle kendimize iyilik yapmış oluruz. Eğer affetmezsek, yerimizde saymayı kabullendik demektir! Olduğumuz yerde kalırız ve başkalarına hayatımıza hükmetme hakkını veririz.
Biz çoğu zaman kendi irademize karşı varlığımızı sürdürmek zorunda olmamız gerçeğini kabullendik, çünkü başka bir şey gelmiyordu elimizden ve yalnız, tekrar tekrar ve tekrar tekrar her gün ve her an yeniden bunu kabullendiğimiz için asla ilerleyemiyoruz. Nereye gelirsek gelelim eğer dürüstsek ömür boyu ölüme varacağımızı biliyoruz, ama çoğu zaman bunu kabullenmeden kendimizi koruyoruz. Ölüme yol almak dışında başka bir şey yapamayacağımızın kesinliği ve bunun ne anlama geldiğini bilmemiz yüzünden, bunu kavramaktan bizi alıkoyup oyalayacak her türlü yardımcı aracı kullanıyoruz ve böylece, dikkatle bakarsak bu dünyada kesintisiz ve yaşam boyu bu oyalanmayı uğraş edinenleri görüyoruz. Bu durum, her şeyin aslı olan bu durum, doğal olarak ölüme götüren bütün gelişimi zayıflatıyor ve hızlandırıyor.
Biz çoğu zaman kendi irademize 'karşı' varlığımızı sürdürmek zorunda olmamız gerçeğini kabullendik, çünkü başka bir şey gelmiyordu elimizden ve yalnız, tekrar tekrar ve tekrar tekrar her gün ve her an yeniden bunu kabullendiğimiz için asla ilerle­yemiyoruz.
Sayfa 114Kitabı okudu
Reklam
Alışılmış olanı kabullendik.
“Kendimi bildim bileli mutluluk bana pek iyi gelmez…”
Biz çoğu zaman kendi irademize karşı varlığımızı sürdürmek zorunda olmamız gerçeğini kabullendik, çünkü başka bir şey gelmiyordu elimizden ve yalnız, tekrar tekrar ve tekrar tekrar her gün ve her an yeniden bunu kabullendiğimiz için asla ilerleyemiyoruz.
Sayfa 114Kitabı okudu
309 syf.
·
Puan vermedi
·
8 günde okudu
Yetişkine Bırakılan Bir Çocukluk “Mirası”
*Kitabın konusundan ve içeriğinden alıntılar mevcuttur. . . . Kuzey Avrupa’nın yazınına daha bir merak duyacağım, yazar Vigdis Hjorth ile bundan sonra… “Miras” ile birlikte soğuk Avrupa ülkesinden bir ailenin dramının ne kadar evrensel sarsıntılar içerdiğini gözlemlerken başkarakter Bergljot’un yaş almış yetişkin halindeki çocukluk dramını
Miras
MirasVigdis Hjorth · Siren Yayınları · 20213,623 okunma
Reklam izleme ve reklama maruz kalma olaylarına çok kolay razı olup kabullendik gibi. Biraz mücadele edilebilir, hiç yoktan reklam ajanslarını yağmalayabilirdik. Nerde kaldı bizim barbar damarlarımızda akan barbar kanı?
692 syf.
7/10 puan verdi
·
11 günde okudu
Kıh kıh kıh:D Kitapta sonunda Kral yada Kraliçe olmayan çok az karakter kalacak gibi :D Aelin ve Dorian neyse Manon da kervana katılmıştı, e Rowan da zaten Kral oldu. Bu kitap finali ile birlikte ileri de Nesryn de Kraliçe olacak gibi duruyor. Ayrıca Nesryn'nin Sartaq gibi Nesryn'in kıymetini bilecek güzel bir karakter ile endgame olmasına çok mutlu oldum. Chaol karakter gelişimi mehteran gibi bir ileri giderken neredeyse iki geri gidiyor. Beni gıcık etse de kabullendik artık napalım. Yrene mükemmel bir karakterdi, ona yardım eden gizemli yabancısının Aelin olduğunu öğrendiğinde ve onunla yanyana geldiği sahneleri okumayı sabırsızlıkla bekliyorum. Final kitabında hiç kimsenin ölmeyeceği mutlu bir son olacağına dair ümidim pek yok. Sevdiğimiz karakterler ölecek ama kim? Göreceğiz bakalım. İyi okumalar..
Şafak Kulesi
Şafak KulesiSarah J. Maas · Dex Kitap · 2019829 okunma
409 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.