Şöyle güzel bir cümle okudum;
"Kalbiniz ne kadar temiz olursa olsun karşındakinin düşüncelerine göre yargılanacaksınız. "
Bu kabulleniş fazlasıyla yorucu...
Eyvallah ne güzel bir sözdür,
- Bazen kabulleniş,
- Bazen boş veriş,
- Bazen yol veriş,
Ama sonunda hep bir rahata eriş...
Elemli çığlıklar olmadan suskunluk,kan toprağa akmadan affediş,insanın içini lime lime eden kayıplardan geçmeden kabulleniş mümkün değildi. İşte bu,gerçek uyumun kökünde var olan şeydi.
"Ben seni güzelsin, diye sevmedim.
Seni sevdim güzel oldun..."
Nasıl güzel bir ifade değil mi? Gönül kimi severse güzel odur, sözü misali... Peki ben bu kitabı güzel diye mi sevdim yoksa ben sevdim de mi güzel oldu?.. Bence kitap güzeldi.
Yitik Vuslat , okurunu aşk yolculuğuna çıkarıyor. İyisiyle kötüsüyle bir aşkın izlediği seyri
Sessizliğin arkasındaki vazgeçiş, kabulleniş, suç...
Sayfa 24Kitabı okudu
Yaş geçtikçe dingin bir kabulleniş başlıyor.
Gelene de gidene de “olur öyle” deyip çay içiyorsun.
Kesinlikle :))
Yaş ilerledikçe dingin bir kabulleniş başlıyor. Gelene, gidene, olana, yitene olur böyle şeyler, deyip çay içiyorsun.
•Kızıl Karma - Jean Christophe Grange•
"Bir durumu anlamadığımızda yine de bir şeyi anlarız: Bilinemezin doğasını."
Jean-Christophe Grangé
Merhabalar... Fransız yazarımızın büyülü ve sır dolu kaleminden mükemmel bir eser daha okuduğumu belirterek kendimce bu kitabın incelemesini henüz okuyup bitirmişken, tabiri caizse dumanı üstündeyken yapmak istiyorum.
