Sonra gözümü bir açtım karşıdan karlı dağlar geçiyor. Bir daha açtım, başımda bir çocuk. "Kalk abi diyor Kars’a geldik". Otobüsten indim. Yürümeye başladım. Dedim, Allah’ım neredeyim ben, burası neresi? Sonra güç bela burayı buldum. Kapının önünde durup düşündüm. Dedim Bekir, bu kapı ahiret kapısı, burası sırat köprüsü. Bu seferde geçersen bir daha geri dönemezsin. İyi düşün dedim. Düşündüm, düşündüm ama olmadı. Dönemedim. Sonra bak oğlum dedim kendi kendime. Yolu yok çekeceksin. İsyan etmenin faydası yok. Kaderin böyle. Yol belli. Eğ başını usul usul yürü şimdi..
-Kader (2006), Zeki Demirkubuz