Şu daimi hatırlama ve unutmanın gelgiti ;
Sürekli kader ekip sadece umut biçmek ;
Ha bire kendini topraktan sise kaldırmak ;
Sadece toprağı özlemek ve özlemle toprağa düşerken, daha büyük bir arzuyla sise kavuşmayı istemek. Ruhum, dalgaları biteviye dövüşen deniz gibi mi olmalı, yoksa birbiriyle savaşan rüzgârların kasırgaya dönüştüğü gök gibi mi? Kör bir zerreden ibaret bir insan olsaydım, sabreder, ruhumu bulurdum...