Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır,
Güneş onu yakıp kavurur..
O da Tanrı'ya yakarır, keşke güneş olsaydım diye...
“Ol” der Tanrı..
Güneş oluverir; fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
Bulut olmak ister..
“Ol” der Tanrı..
Bulut olur. Rüzgar alır götürür bulutu, rüzgarın oyuncağı olur...
Rüzgar olmak ister bu kez.Ona da:
“Ol” der Tanrı..
Rüzgar her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur...
Her şey, karşısında eğilir.
Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar..
Oradan esen buradan eser, kaya bana mısın demez!
Tanrı kaya olmasına da izin verir.
Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı...
Sırtında bir acı ile uyanır..
Bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır..
Kaderini sev, belki seninki en iyisidir...
Friedrich Nietzsche
"Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır, Güneş onu yakıp kavurur..
O da Tanrı'ya yakarır, keşke güneş olsaydım diye... “Ol” der Tanrı..
Güneş oluverir; fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
Bulut olmak ister.. “Ol” der Tanrı.. Bulut olur. Rüzgar alır götürür bulutu, rüzgarın oyuncağı olur...
Rüzgar olmak ister bu kez.Ona da: “Ol” der Tanrı.. Rüzgar her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur... Her şey, karşısında eğilir.
Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar.. Oradan esen buradan eser, kaya bana mısın demez! Tanrı kaya olmasına da izin verir. Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı... Sırtında bir acı ile uyanır.. Bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır..
Kaderini sev, belki seninki en iyisidir..."
Friedrich Nietzsche
Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır,
Güneş onu yakıp kavurur..
O da Tanrı'ya yakarır, keşke güneş olsaydım diye...
“Ol” der Tanrı..
Güneş oluverir; fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
Bulut olmak ister..
“Ol” der Tanrı..
Bulut olur. Rüzgar alır götürür bulutu, rüzgarın oyuncağı olur...
Rüzgar olmak ister bu kez.Ona da:
“Ol” der Tanrı..
Rüzgar her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur...
Her şey, karşısında eğilir.
Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar..
Oradan esen buradan eser, kaya bana mısın demez!
Tanrı kaya olmasına da izin verir.
Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı...
Sırtında bir acı ile uyanır..
Bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır..
Kaderini sev, belki seninki en iyisidir...
Friedrich Nietzsche
Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır.güneş onu yakıp kavurur.
o da tanrı'ya yakarır keşke güneş olsaydım diye. ol der tanrı. güneş oluverir.
fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz. bulut olmak ister. "ol" der tanrı. bulut olur rüzgâr alır götürür bulutu, rüzgârın oyuncağı olur rüzgâr olmak ister bu kez. ona da "ol" der tanrı rüzgâr her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur.
her şey karşısında eğilir. tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar.
ordan eser burdan eser, kaya bana mısın demez bildiniz, tanrı kaya olmasına da izin verir dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı bir sabah sırtında bir acı ile uyanır bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır…
(kaderini sev - belki seninki en iyisidir)
Friedrich Nietzsche
" Kaderini sev, belki seninki en iyisidir..."
Friedrich Nietzsche
Kaderini sev ,belki seninki en iyisidir...
Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır. Güneş onu yakıp kavurur. O da Tanrıya yakarır keşke güneş olsaydım diye.
"Ol" der Tanrı. Güneş oluverir. Fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
Bulut olmak ister. "Ol" der Tanrı. Bulut olur. Rüzgar alır götürür bulutu, rüzgarın oyuncağı olur.
Rüzgar olmak ister bu kez. Ona da "Ol" der Tanrı.
Rüzgar her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur. Herşey karşısında eğilir. Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar.
Ordan esen burdan eser, kaya banamısın demez! Bildiniz, Tanrı kaya olmasına da izin verir.
Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı... Sırtında bir acı ile uyanır.... Bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır. ..
Friedrich Nietzsche
kaderini sev,belki seninki en iyisidir...
Friedrich Nietzsche
