Amor fati, “kaderini sev” demektir.
Sayfa 3Kitabı okudu
İnsan değiştiremeyeceği karşısında kaderine Rıza göstermeyi bilmeli.'kaderini sev'demişti Nietzsche 'kaderini sev ki o senin hayatındır.'
Sayfa 128Kitabı okudu
Amor fati - kaderini seç, kaderini sev..
Derdini sev, kaderini sev, sana kuyuların karanlığından sonra aydınlığı göstereni sev.
Ve bizi yukarı çekecek olan da bu. Önce zeminde olduğumuzu hatta zeminin de altında dipte olduğumuzu bilmeliyiz. Önce bunun farkına varmalıyız ki yükselmeye istek bulalım. En yüksek dağların kökü yerin en dibinde kalanlardır. En yüksek kulelerin temelleri yerin metrelerce altına gömülmüştür. Yükselmek için, bulutlara ve yıldızlara erişmek için köklerimizi en dibe daldırmalıyız. İyileşmek için kötülüğü tanımalıyız. Yükselmeyi idrak edebilmek için düşmeyi çok iyi anlamalıyız. Yoksa yüksek bir dağ olabilir miyiz?
Düşmekten ve kaybetmekten korkuyoruz. Elimizdekilere sahip çıkmak ve daha fazlasına sahip olmak üzere kurmuşuz düzenimizi. Kaybetmeyi, tökezleyip düşme ihtimalini yok sayıyoruz zihnimizde var ettiğimiz dünyada. Yerçekimini ortadan kaldırdığımız bir dünya varetmişiz kendimize. Hiç düşmeyecek, hiç kaybetmeyecek ve hiç sarsılmayacakmışız gibi bir dünyada görüyoruz kendimizi. Ve düşmek bu nedenle sarsıyor bizi. Düşebileceğimize dair en küçük bir ihtimali, bir fikri bile barındırmak istemiyoruz çünkü zihnimizde. Ancak yerçekimi gerçek. Bizi her uyandığımız yeni günde çekmeye, yüksekte duranları düşürmeye ve sahip olduklarımızı elimizden almaya niyetli. Onun görevi bu.
Bilgelik, sadece bilgece laflar edip insanları düzeltmeye çalışmak, kendince bulduğu ve doğru olduğunu düşündüğü yola çekmeye çalışmak değildir. Bilgelik, bulunan yolda önce kişinin kendisinin yürümesidir. Söylediklerini önce kendi kulaklarının duyması ve idrak etmesidir. Bu nedenle söyler Zerdüştün verdiği meyvelerin yani sözlerin bilgece olduğunu ancak kendisinin dile getirdiği bilgeliğe hâlâ erişemediğini.
Ey Zerdüşt, meyvelerin olgun ama sen olgun değilsin meyvelerin için!
Belki de en büyük eksikliğimizdir kendimizi tam görmek ve başkalarının eksikliğini kapatmaya çalışmak. Belki de kendimize yaptığımız en büyük haksızlığımızdır kendimizi tam görmemiz ve başkalarını da kendi tamamlanmamışlığımıza erdirmeye çalışmamız