Yunus Ki Sütdişleriyle Türkçenin
Yunus ki sütdişleriyle Türkçenin
Ne güzel biçmişti gök ekinini,
Düşman müşman girmeden araya
Dolanıp bütün yukarı illeri
Toz duman içinde yollar boyunca
Canından sızdırmıştı şiiri;
Vasf-ı Hal' inde öyle esrikti
Acı dirliği Aşık Paşa'nın,
Sayfa 98 - 38.Baskı -ÖnceleyinKitabı okudu
Kadı Burhanettin (Gazel)
Gönülüme ben didüm ki kandesin,
Gamzesinün oklarıyla kandesin
Gisusiyle bende düşdüm dir gönül,
Didüm ana nola çünkü bendesin
N'ola öpdüm gözüme sürdüm seni,
Sen dahi âlemde bir turvendesin
Bendesin sen bendeyim ben tapuna,
Bendeyim ben nice ki sen bendesin
Gözlerüm giryan ü biryândur gönül,
Leblerüm şekker özün pür-handesin
Kadı Burhanettin (Tuyuğ)
Hakka şükür koçlarun devrânıdur.
Cümle âlem bu demün hayrânıdur.
Gün batardan gün toğan yire değün.
Işk erinün bir nefes seyrânidur
Savaştan da kırandan da olsa
Veremle de sıtmayla da gelse
Lacivert bir çıngıraktır ölüm
Patlar sarnıçların eski suyunda,
Kapaklanmış bir at resmi çizer
Havaleli çocukların kulaklarına.
Ve avcıdır amansızdır coğrafya,
Oyunluklar halinde yitmişliğidir
Yüzyılların bıraktığı iz taşta.
Hangi taraftan esse rüzgâr
Zonklatır, sonra ortaya
Kadı Burhanettin
“Bezm-i ezelde ireli cânuma ışkı hüsninün
İremedüm varamadum ireyim andan öleyim.”
“Tanrı ruhları yarattığında canıma güzelliğinin aşkı erişti. Sana erişemedim, kavuşamadım; erişip sonra öleyim.”
