Birazdan bir hafta olacak, ocaklar söneli, hayaller tükeneli, canlar betonun soğuk yüzüyle ilelebet soğuyalı. Yedi gün bilmem kaç saat bilmem kaç dakika saniye.. bir ömür sığdı 15 milyon insan sığdı içine. Deprem bizi öyle bir savurdu öyle bir sarstı ki. Ne acısı dinecek ne travması geçecek.. biz unutmayacağız yaşamayanlar unutacak belli bir süre sonra abartıyorlar diyecekler, bilemeyecekler bir blok altında bir annenin yavrusuna kapanıp öldüğünü, bilemeyecekler ben ölmeyeceğim dayanacağım diyen kadının nefessizlikten öldüğünü, bilemeyecekler sabaha hayaller kurarken yitip giden genç fidanı. Biz kayıplarımızı bir ömür kalbimizde taşıyacağız.. saat şu an 04.01 16 dakika sonra yataktan fırlayıp beni duvardan duvara vuran o sarsıntıya teslim olacağım. Yere kapaklanıp beni ve evimi oradan oraya savururken karşı binamın çöküşünün o acı gümbürtüsünü dinleyip kendi ölümüme hazırlanacağım. Ama ölmeyeceğim bir haftadır her gün birden fazla dostumu ölüme teslim edip ben yaşayacağım..